Mi się wydaję że najwspanialszym spotkaniem w lidze mistrzów był finał z 2005 roku. Mecz Liverpool - Milan - dokonać niemożliwego, okryć się chwałą, mając kadrowo drużynę na zaledwie dobrym poziomie a wygrac nią lige mistrzów. Liverpool tego dokonał, niezwykły mecz.

To jeszcze rewanż Wisła vs Real Saragossa by się przydał, to był mecz...

Liga angielska, sezon 1988/89. O tytuł do końca biją sie dwa zespoły: Liverpool i Arsenal. Liverpool zdobył juz puchar Anglii i liczy na dublet. Arsenal, który prowadził w tabeli przez zdecydowaną cześć sezonu pod koniec zaczyna gubić punkty. Przykładowo w ostatnich dwóch meczach przegrywa z Derby County i remisuje z Wimbledonem. Przed ostatnią kolejką Liverpool wychodzi na prowadzenie, z trzy punktową przewagą.


O tym kto będzie mistrzem, zadecyduje ostatnia seria spotkań. Liverpool by być pewny trofeum, musi wygrać, zremisować, a nawet wystarczy mu przegrać spotkanie, byle by Arsenal swoje wygrał różnicą tylko jednej bramki.

Fortuna (bo w takim wypadku nie można mówić o przypadku ) sprawia, że ostatnim meczem obu zespołów (i ostatnim meczem sezonu) będzie ich bezpośrednie starcie. Na Anfield.

Tym co nie zdają sobie sprawy z dramaturgi sytuacji, warto podpowiedzieć, że Liverpool był w tamtych czasach potęgą, a Arsenal nie zdobył tytułu mistrzowskiego od sezonu 1970/71. Dodatkowo Anfield była wtedy prawdziwą twierdzą, różnicą dwóch bramek the reds u siebie nie przegrali od ponad 3 lat, a Arsenal nie wygrał w czerwonej części Merseyside od lat 15. Do tego Kanonierzy znani byli z typowo brytyjskiego stylu gry, tzn bardzo brzydkiego, z żelazną defensywa ale z małą ilością strzelonych goli.

Mistrzostwo rozstrzygnęło sie w ostatnim meczu sezonu, w ostatniej, doliczonej minucie, w bezpośrednim pojedynku pretendentów do niego

Camp Nou, jak już!

Coś ode mnie:
Może to nie był jakiś cudowny mecz tak jak chociażby wspomniany wyżej z 2005 z "Dudek dance" ale warto wspomnieć.

Finał europejskich rozgrywek z 1986r - Barcelona v Steaua Bukareszt po pełnym czasie gry bezbramkowy remis, rzuty karne.
Bramkarz rumuńskiej drużyny (Duckadam) broni wszystkie "11" (!) i pokonuje razem z kolegami wielką Barcelone.


Ten w zielonym stroju:

stare lata Schmeichel, Beckham, który nie wyglądał gejowato (ja i tak popie**alałem po osiedlu w koszulce Cantony)... ach, to były czasy...

A propos przypomina mi się kawał sprzed pół roku:
- Czy wiesz jak włożyć korek z powrotem do butelki z szampanem?
- Nie, ale zapytaj kibiców Bayernu.

na "główną " dostaje sie wszystko co ma ponad 15 piw

Mi tu brakuje motywu kiedy Sammi Kuffour uderzał pięścią w murawę. Ten urywek był przed lata częścią czołówki CL w tv.

eh pamietam ten mecz ze starym ogladalem. w koncowce moj stary sie wk***il i poszedl w ch*j do kuchni pamietam jak dzis ze go zawolalem zae bedzie dogrywka stary wrocil zobaczyl powtorke gola na 1-1 i stwierdzil ze idzie sie jeszcze wysrac przed dogrywką... ale zanim sie wysrał bylo juz po meczu

Piwko za płaczących Koffoura i Janckera - kwintesencja niesamowitych emocji, jakie wyzwala piłka. To był dla nich dramat.

Nie k***a, nie obejrze tego, bo jako fan Bayernu nie lubię takich momentów ;/

wspaniały, wspaniały, piękny pedalski spektakl

ciarki na koncu jak mówi o kwintesencji piłki

nie sądziłem, że ktoś tutaj doceni to co dokonały Czerwone Diabły.. pamietam jakby to było wczoraj, siedzę z wujem na kanapie, zniesmaczeni, a tu nagle w ciągu 2 minut łzy radości ! cudowna sprawa.

Drugi kandydat do tytułu najlepszego meczu w historii (i jednocześnie mój faworyt)

Liverpool - AC Milan, Stambuł 2005:

wybaczcie jakość.

jak trudno opisać uczucie porażki. Dla każdego kto doświadczył przegranego WAŻNEGO meczu i to wk***ienie jakie się wtedy odczuwa odczuwa - pozdrowki.