"Relacja naszego fotoreportera z najbardziej nabezpiecznej dzielnicy we Wroclawiu zwanej przez ludzi "trójkatem bermudzkim". Są tam ściany opatrzone napisem " Kto tu wejdzie, nigdy nie wyjdzie stąd żywy" Mieszka tam wiele rodzin patologicznych, które żyją w wielkiej nędzy. Dzieci włócza sie po ulicach nie mając miejsc na zabawe i szerzą przestepczość wśród nieletnich. Policja nie ma kontroli w wielu miejscach "trójkąta".
Fotografie, Muzyka, Montaż
Adam Lach"
niestety tego typu miejsca będą się coraz bardziej rozwijać, oczywiscie już nie w centrum miast bo tam dewloperzy przegonią biedaków ale gdzieś na przedmieściach i w mniej atrakcyjnych dzielnicach, chodźby na różnego typu blokowiskach. Proces ten zaczął się już po transformacji, i w miare wzrostu różnic zasobów w społeczeństwie cześć społeczeństwa zostanie zepchana na margines.
Pamietam czasy mieszkania w bloku, kiedy mieszkanie na osiedlu kojarzyło się bardziej z centralnym ogrzewaniem, bierzącą wodą ciepłą i zimną, kiedy w blokach mieszkał w jednej klatce robotnik i pan lekarz, kiedy tych co nie stać było na własny telefon bez problemu szli korzystać do tych co już mieli, kiedy na praktycznie każdej klatce były doniczki z kwiatami,dywaniki i obrazki, kiedy wiekszość ludzi traktowała blok jak i okolice jako wspólne dobro. Pózniej ci co mogli się wyprowadzili zostala reszta, pojawili sie chłopcy w dresach stojacy i szczający po klatkach do późna w nocy, z klatek poznikało co mogło, a udanie sie na inne osiedle wiązało się z konsekwencjami wkroczenia na obce terytorium.
Nie, nie jestem starym komuchem, ani nikt z rodziny nie był w UB, jednak troche żałuje pewnego poczucia wspólnoty i jedności jaka wtedy była.
Trójkąt to mit. Też łaziłem tam naj***ny nie raz i nie czułem się jakoś zagrożony... Codziennie przez Traugutta jadę do pracy i w dzień też jest normalnie tam...
Wystarczy przejść się 30 min. od rynku, aby coś takiego zobaczyć na podwórkach przedwojennych kamienic. I niestety jest tak nie tylko we Wrocławiu. Ale jak ktoś zna lokatorów to wie, że to wynik patologii, szerzącej się w mieszkających tam od kilku pokoleń rodzinach..
mieszkam na trójkącie, na kościuszki , od trzech lat studiowania nigdy w życiu nie zdażyło mi sie miec jakis problemow na tej dzielnicy, kiedys sie posralem jak pod lewiatanem 30 chłopa rozgrzewalo sie do ch*j wie czego.... pewnie jakiejs ustawki... nie wiedzialem jak zareagują wiec wolalem obejsc całą dzielnice i ich ominąć co bylo troche smieszne bo poszedlem 1000 metrow na około zamiast 100 prosto do domu...ale same dobre chlopaki na trójkącie.
A ja tam jezdzilem do kumpla. i spokój był. jedynym zadymiarzem jakiego tam spotkalem był moj kumpel.
Parkowalem autem na poznanskich blachach, prawie kazdego wikendu 1-2 noce i jakos nikt mi kól nie poprzebijał. Teraz ludzie maja inne problemy.
Jestem z Gdańska też mamy tutaj takie dzielnice po, których lepiej się nie szwendać. Chociaż teraz to już nie tak jak kiedyś. Obecnie mieszkam na takiej dzielnicy gdzie jeszcze 10 lat temu bez powodu (bo im się nudziło, bo chcieli zarobić) do Ciebie z nożem wyskakiwali psychole ale się wykruszyli i też jest spokojnie. Na własne oczy widziałem parę ciekawych sytuacji zaczynając od bójek po przez deal aż do sztyletowania czy łamania rąk lub nóg.
Dokument na siłę próbuje zrobić z tego miejsca patole porównywalną ze ćpunami z dworca zoo.. w każdym większym mieście dzielnice dzielą się na "nowe" i "stare" rejony, niekiedy nazywane slumsami, i też pie**olenie numeverr-a, że to się będzie rozrastać. Slumsy przestają nadawać się do użytku, mieszkańcy są przenoszeni do nowego budownictwa w ładnych dzielnicach, oczywiście zazwyczaj jest jakieś "ale" typu nowy blok w pobliżu jebiącego śmietniska, albo oczyszczalni, albo blok zrobiony w parę miesięcy - niedoj***ny, przecieki itp, itd. Ta cała "stara gwardia" już idzie powoli w zapomnienie..
