Cześć i chwała bohaterom....nie zżymajmy się w narodzie, gdyż tym 200 tyś poległych należy się szacunek za podjęcie walki, walki o godność, o pokazanie polskiej siły i honoru. Polska 1 sierpnia 1944 roku, tak samo jak 1 września 1939 roku udowodniła że jest Ojczyzną ludzi prawych, którzy bez idąc na pewną śmierć okazują tym samym własne bohaterstwo oraz moc drzemiącą w ludziach, w Polakach......bądźmy z tego dumni !!
Banda ch*ja, mi też stanął na myśl jak tych lemingów tam cieli )
Przez nich tylko stolica zostało zniszczona.
z czego mam być dumny? z tego, że tyle osób zgineło za darmo? Kiedy MY POLACY skończymy obchodzić klęski a zaczniemy zwycięstwa? Prawie wszystkie powstania przegraliśmy( jedno tylko wygrane) i to ma być powód do dumy? Wszędzie jesteśmy bici, w sporcie, w historii, z każdej strony inne państwa nas dymają a ja mam się cieszyć, że powstanie okazało się klęską? Ale tak już mamy w genach.. ta nasza martyrologia..