Parafia Blair mieściła się w północno-środkowym Maryland, dwie godziny drogi od Waszyngtonu.Jest to prawdziwa historia studentów którzy kręcili materiał o Wiedźmie z Blair.

Luty 1785

Kilkoro dzieci oskarża Elly Kedward o zwabienie ich do swojego domu w celu ściągnięcia ich krwi. Kedward zostaje ogłoszona winną czarów i wyrzucona ze wsi w czasie wyjątkowo groźnej zimy, po czym uznana za zmarłą.

Listopad 1786

Przed końcem zimy wszyscy oskarżyciele Kenward wraz z połową dzieci zamieszkujących miasteczko znikają. Bojąc się klątwy mieszkańcy uciekają z Blair i przyrzekają nigdy nie wypowiadać nazwiska Elly Kedward.

Listopad 1809

Publikacja "Kultu wiedźmy z Blair". Ta rzadka książka opowiadająca o całym miasteczku przeklętym przez wygnaną czarownicę zostaje powszechnie uznana za fikcję.



1824

Na miejscu Blair powstaje miasteczko Burkittsville.

Sierpień 1825

Jedenastu świadków zeznaje, że widziało rękę bladej kobiety, która wciągnęła do strumienia Tappy
East Creek dziesięcioletnią Eileen Treacle. Nigdy nie odnaleziono jej ciała, a przez 13 dni od utonięcia strumień wypełniony jest wiązkami patyków.

Marzec 1886

Znika ośmioletni Robin Weaver. Ekipy poszukiwawcze próbują go odnaleźć. Robin powraca, jednak członkowie jednej z ekip nie pojawiają się. Tydzień później ich pozbawione wnetrzności ciała znalezione są w Coffin Rock .

Listopad 1940 - Maj 1941

Uprowadzonych zostaje siedmioro dzieci z okolic Burkittsville.

25 maja 1941

Stary pustelnik Rustin Parr odwiedzając miejscowy targ oświadcza ludziom, że jest "absolutnie skończony". Kiedy policja po czterogodzinnej wędrówce dociera do jego odosobnionego w lesie domu, znajduje w piwnicy ciała siedmiorga dzieci. Każde z nich było ofiarą rytualnego mordu i pozbawione wnętrzności. Parr przyznaje się do wszystkiego ze szczegółami, mówiąc, że zrobił to dla "ducha starej kobiety", która zamieszkuje lasy wokół jego domu. Szybko zostaje uznany winnym i powieszony.

20 października 1994

Studenci Montgomery College - Heather Donahue, Joshua Leonard i Michael Williams przyjeżdżają do
Burkittsville. Ich celem jest przeprowadzenie wywiadów z mieszkańcami na temat legendy o wiedźmie z Blair. Heather rozmawia z Mary Brown, niepoczytalną starą kobietą, która całe życie mieszkała w tej okolicy. Mary twierdzi, że któregoś dnia koło Tappy Creek widziała wiedźmę z Blair, która przybrała formę pół-człowieka, pół-bestii.

21 października 1994

Wczesnym rankiem Heather rozmawia z dwoma wędkarzami, którzy informują ją, że Coffin Rock znajduje się około dwudziestu minut od miasta i można tam łatwo dojechać starą drogą. Zaraz potem filmowcy wędrują do lasu Black Hills i ślad po nich ginie.




25 października 1994

Na drodze Black Rock zostaje znaleziony zaparkowany samochód Josha.

26 października 1994

Policja stanowa rozpoczyna przeszukiwanie okolic Black Hills. Cała operacja, w której bierze udział 100 osób wspomaganych przez psy trwa 10 dni. Użyto również helikopterów, a nawet satelity należącego do Ministerstwa Obrony.

5 listopada 1994

Poszukiwania zostają zawieszone. Pomimo ogromnych wysiłków nie natrafiono na żaden ślad, ani nie znaleziono jakichkolwiek rzeczy należących do filmowców. Matka Heather, Angie Donahue rozpoczyna rozpaczliwe poszukiwanie córki i jej kolegów na własną rękę.

19 czerwca 1995

Sprawa zostaje zamknięta jako niewyjaśniona.

16 października 1995

Studenci antropologii Uniwersytetu Maryland znajdują zakopany pod fundamentami stuletniej chaty marynarski worek. Worek zawiera puszki z taśmą, kasety DAT, wideokasety, kamerę Hi-8, dziennik Heather i kamerę filmową CP-16. Po dokładnym sprawdzeniu znaleziska, szeryf Burkittsville - Ron Cravens ogłasza, że 11 rolek czarno-białego filmu i 10 kaset Hi-8 faktycznie jest własnością Heather Donahue i jej ekipy.

15 grudnia 1995

Po wstępnym przejrzeniu zawartości worka, niektóre fragmenty nagrań zostają pokazane rodzinom. Angie Donahue zauważa pewne niezwykłe zdarzenia, ale nie ma w nich nic co by rozstrzygało sprawę. Rodziny kwestionują dokładność analiz i żądają ponownego rozpatrzenia.

19 lutego 1996

Rodziny oglądają kolejne fragmenty filmu, które według miejscowych prawników są fałszywe. Oburzona pani Donahue, publicznie krytykuje te doniesienia. Szeryf Cravens zamyka wszelki dostęp do dowodów. Zakazu tego nie mogą znieść nawet dwie kolejne rozprawy.

1 marca 1996

Departament Policji ogłasza, że dowody są niewystarczające i sprawa zostaje ponownie zamknięta jako niewyjaśniona. Nakręcony materiał zostaje pokazany rodzicom 16 października 1997 po zakończeniu okresu niedostępności dowodów.

16 października 1997

Znalezione materiały ukazujące ostatnie dni ich dzieci zostają przekazane rodzinom Heather Donahue, Joshuy Leonarda i Michaela Williamsa. Angie Donahue podpisuje kontrakt z Haxan Films. Z otrzymanych taśm, firma ma ułożyć w całość wydarzenia, które miały miejsce między 20, a 28 października 1994 roku.