Coś w sam raz na niedzielne popołudnie z rodzinką.
Film mistrza makabry zza Odry - Jorga Buttgereita, powszechnie uznawany za jeden z najbardziej zwyrodniałych i najmocniejszych filmów gore w historii. Ale czego innego spodziewać się po facecie, który kilka lat wcześniej nakręcił słynnego Nekromantika
Sam obraz to mroczna, momentami psychodeliczna wręcz podróż wgłąb umysłu tytułowego bohatera Lothara Schramma - z pozoru szarego obywatela, a w rzeczywistości psychopatycznego mordercy. Najmocniejsze punkty to gęsty, sugestywny, niepokojący klimat, doskonała muzyka i naturalnie iście kapitalne sceny gore (jak na tak niszowe dzieło wykonane są naprawdę wybornie, Nekromantik się chowa).
Moim zdaniem to nie tylko najlepszy film w dorobku Buttgereita, ale również jeden z najlepszych filmów gore w ogóle. Kto nie widział niech nadrabia.
Właśnie odpaliłem ściąganie, więc dziś bądź jutro wrzucę ze trzy słowa.
Mam nadzieję, że mi się ściągnie do tego czasu. (2 seedów)
No dobra udało mi się zobaczyć wczoraj ten film, to jak obiecałem skrobnę parę słów.
Niestety muszę przyznać, że film mnie znudził.
Sporo w nim momentów zawieszenia sceny i małych wspomnień z dzieciństwa bohatera, które są nie do odszyfrowania przez widza.
W całym filmie są dwie sceny gore, więc jak ktoś szuka tu masy flaków to się zawiedzie. Trzeba jednak przyznać, że są zrobione na bardzo dobrym poziomie. (Zresztą jedna jest zrobiona bez efektów specjalnych)
Bardzo na plus oceniam zakończenie filmu, nie chcę jednak tu nic zdradzić.
Ostatecznie muszę stwierdzić, że ten film w mojej opinii nie dorasta do pięt "Nekromantik".
Może zobaczę jeszcze kiedyś ten film, i ujrzę w nim coś więcej. Teraz jednak tego zabrakło.
