polska XXI wieku jako republika sadystyczno-katolicka. chociaż w drugiej połowie autor troche się pogubił / przekombinował, warte czytania, choś dla mnie ciut za ostre np przykładowy cytat:
"Pod stołem widział dyby, w których zamknięto żywe maleńkie dzieci. Tylko ich główki ze spiłowaną pokrywą czaszki wystawały ponad blat. Dzieci żyły (móżdżek należy przecież jeść świeży i ciepły), a w oczach miały sam ból. Maleńkie palce zaciskały się na kajdanach. Zaszyto im usta, by nie mogły krzyczeć. Pisarz wychylił się spod stołu tylko po to,
by zobaczyć, jak Niedźwiedziowaty zakrapia swoją porcję móżdżku cytryną i ze smakiem pałaszuje, wybierając go z czarki złotą łyżeczką..."
Ktoś czytał i może się wypowiedzieć? Warto?
Tak samo jeśli chodzi o inne pozycje Piekary. Jak narazie czytałem tylko wszystkie części Mordimera, ale chciałbym się dowiedzieć jak stoi z innymi. Najbardziej mnie interesuje opinia o ww. pozycji jak i o "Charakterniku".
Ale jak ktoś czytał inne np. "Rycerz kielichów" to też się chetnie dowiem jak to wygląda:)
Jak dla mnie "Przenajświętszą" można przeczytać. Ciekawie Piekara w krzywym zwierciadle pokazał naszą politykę i naszych polityków. Pamiętać jednak trzeba, że zrobił to na miarę czasów w których powstawała ta książka, więc jeśli ktoś pamięta co i jak wtedy się działo, może się delikatnie uśmiechnąć.
Jednak jak dla mnie, nie jest to pozycja wyjątkowa, czy nie do ominięcia. Jeśli ktoś lubi styl Piekary zapraszam, ale rewelacji czy zachwytów nie będzie.
@beeveer
Piekara wcale nie przekombinował taki już ma styl, nie raz nie dwa w książkach o Inkwizytorze były bardziej mocne sceny.
@Pierre d'Ollony
Charakternika ani Rycerza Kielichów nie czytałem. Z innych pozycji szczerze polecam "Necrosis" oraz "Świat jest pełen chętnych suk" - znacznie lepiej napisane, i trzymające się kupy.
Ze wszystkich jego tworów, które miałam okazję czytać, najlepsze było "Świat jest pełen chętnych suk". Całkiem lubię jego styl, ale niektórych części o Mordimerze Madderdinie nie mogłam zdzierżyć, bo zasypiałam z nudów.
Ostatnio przeczytałem także książkę Arivald z Wybrzeża. Byłem w lekkim strachu co tam ujrzę i... nigdy aż tak bardzo się nie zaskoczyłem. Cała książka była arcymistrzowsko zabawnie napisana. W niektórych miejscach śmiałem się w głos nie zważając na to w jakim miejscu aktualnie się znajduję. Jest to niemalże zwrot o 180 stopni w stosunku do cyklu o Mordimerze. Książka bardzo lekka i zabawna. Szczerze polecam jak będziecie mieli okazję przeczytania.
Czytając przenajświetszą miałam wrażenie "porycia " mózgownicy, potem zrobiło sie trochę niespójnie, ale moim zdaniem warto przeczytać, poj***ne!
Ja...........ro
2013-03-06, 19:50
Oooo.... przypadkiem znalazłem, że jest temat z tą książką. Właśnie jestem gdzies tak w 3/4 książki i mogę powiedzieć, że jest niexle popie**olona. Na początku wszystkie te ch*je, k***y i jebańska śmieszą, lecz na dłuższą metę żenują. na szczęście od połowy powściągnął troche języka i można spokojnie czytać, zresztą zobaczymy co będzie na końcu.
A co do treści - książka nieźle poj***na i mimo momentalnych przestojów oraz średnio interesującego pie**olenia, wg. mnie godna polecenia ze względu na zabawne sytuacje, włącznie z ciekawą perspektywą ukazania Polski w niedalekiej przyszłości, jesli dalej będzie zarządzana tak, jak obecnie.
przesłuchałem audiobook i powiem tak że nic mnie nie przeraziło tak jak wizja tego kraju w tej książce , cykl mordimer i spółka to przy tym pikuś jak to wezmiesz na spokojnie i akurat będziesz to czytał w odpowiednim czasie to naprawde że tak powiem mózg-rozj***ny , troche wkórwia ostro na począte z przeklenstwami ale jest fajny smaczek/
"-o nie znowu będą chędożyć - całe szczęscie ja wprawiony po seminarium - nie pamiętam jak się ten ksiądz na śląsku w rozmowie z poetą atlas symbol nazywał ale to mnie rozbawiło
-fajna scena była pod koniec w kanałach to mi się podobalo spotknie amalryka z fają , jest moment całkowitego odrealnienia - cudowne moce zdaje się że to amalryk dymała
powiem tak jest ostra z powodu wulgaryzmów ale warto przeczytac ze względu na to co może nastąpic
autor podal cytat z rozdziału który nie rozgrywa sie w przenajświętszej tylko w moskwie ,
Właśnie przeczytałem i stwierdzam że szału nie ma. Dopiero po 3/4 książki akcja robi się w miarę wartka i ciekawa, ale wcześniej... cała treść leży w cieniu mega wulgarnego języka i nastawienia na szokowanie. Fakt, opisy seksu czy zabijania są potrzebne, ale jako uzupełnienie dobrej akcji. Wulgaryzmy też powinny być w miarę wyważone (jak u np Sapkowskiego). W Przenajświętszej jest tego za dużo...
Charakternika zdzierżyć nie mogłem. Przygody Mordimera mnie wciągnęły dlatego potrafiłem przeżyć nudne chwile a Przenajświętsza to ciekawa pozycja jeżeli znasz się na polityce bo ciekawiej możesz ją odebrać. Nie tylko jako zwykłą karykaturę ale również jest parę ciekawych odniesień .
Z twórczości Piekary wielbię Cykl Inkwizytorski, Necrosis, Arrivalda ale Przenajświętsza budzi moje wątpliwości.
Ksiązka ta zwyczajnie mnie po pewnym czasie usypiała i męczyła, przeczytałem raczej z poczucia obowiązku by nie krytykować potem książki jednego z moich ulubionych pisarzy bez poznania całości. No ale dobrze trudno ją ocenić. Wiele scen było genialnych, wiele dialogów mądrych, wiele scen było sadol, ale kurczę, w pewnym momencie nachodzi pytanie: ale co z tego? No niestety, nic. Autor stworzył masę ciekawy scen i dialogów które niezależnie od siebie są świetne, ale jako całość wypadają słabo. Miejscami nieogarniam kim kto był. Czemu niektórzy postąpili tak a nie inaczej. Dziwne takie jakieś to było :/
6.5/10
taki już ma styl, nie raz nie dwa w książkach o Inkwizytorze były bardziej mocne sceny.
