Hachikō (jap. ハチ公 Hachikō?, ur. 10 listopada 1923 w Ōdate, zm. 8 marca 1935) - pies rasy akita, który czekał w tym samym miejscu nieprzerwanie prawie 10 lat na przybycie swojego pana przy tokijskiej stacji w dzielnicy Shibuya. Doceniając wierność, lojalność i oddanie psa, mieszkańcy Tokio wybudowali obok dworca jego pomnik. W Japonii znany jest jako chūken Hachikō (忠犬 ハチ公, czyli wierny pies Hachikō).
W 1924 Hachikō został przywieziony do Tokio przez swojego właściciela, Hidesaburō Ueno (jap. 上野英三郎 Ueno Hidesaburō?), profesora na wydziale rolnictwa Uniwersytetu Tokijskiego. Hachikō codziennie odprowadzał swojego pana, gdy ten wychodził do pracy i czekał na niego wieczorami na pobliskiej stacji. W maju 1925 Ueno zmarł nagle w miejscu pracy. Hachikō nadal codziennie czekał na niego na stacji, pojawiając się tam przed przyjazdem wieczornego pociągu przez następne 10 lat. Dzięki oddaniu, jakie Hachikō okazywał swojemu zmarłemu panu, nadano mu przydomek "wiernego psa".
W tym samym roku, jeden z wcześniejszych studentów Ueno (zajmujący się rasą akita) zauważył psa na stacji. Idąc za nim trafił do domu w Kobayashi, gdzie poznał historię Hachikō. Krótko po tym spotkaniu opublikował spis psów akita w Japonii. Podczas swoich badań odnalazł jedynie 30 psów tej rasy, wliczając w to Hachikō ze stacji Shibuya.
Były student profesora Ueno często odwiedzał psa i opublikował kilka artykułów opisujących niezwykłą lojalność Hachikō. W 1932 jeden z tych artykułów, opublikowany w dzienniku „Asahi Shimbun”, spowodował ogólnokrajowe zainteresowanie psem. Hachikō stał się sensacją narodową. Jego wierność pamięci pana wywarła wielkie wrażenie na Japończykach, jako przykład wzorowej lojalności w stosunku do rodziny. Nauczyciele i rodzice używali czuwania Hachikō jako wzoru do naśladowania przez dzieci. Znany japoński artysta stworzył rzeźbę przedstawiającą psa, a w całym kraju odradzało się zainteresowanie rasą akita.
Hachikō zmarł 8 marca 1935 z powodu robaczycy serca i płuc. Jego spreparowane szczątki są przechowywane w National Science Museum w Ueno w Tokio.
Co to k***a MGIRACJA GIMBOZJEBÓW Z KWEJKA?
Przestałem tamto gówno przeglądać gdy pojawiło się pokolenie wrzucające gówna o pieskach i kotkach.
Teraz to ścierwo na sadola przywędrowało. Ja pie**ole.............
@pelepele - kondoniarz rzucasz się jak żyd pod prysznicem. Masz k***a coś sadystycznego, Ty "sadysto" za dyche
I nie wiem czy jesteś tak przygłupi czy coś, ale ludzie tu też czasami wchodzą żeby przeczytać jakiś ciekawy artykuł, czy po prostu się uśmiechnąć po zj***nym dniu w pracy. A jeżeli chcę oglądać urwane głowy, martwe płody, wsadzanie w dupę rąk, czy jakiegoś zwykłego pocieracza, to wchodzę na dział Hard.
@enFuego - okropne co nie?
To słuchaj ziomeczku z Ostrowca. Nigdzie nie napisałem, że chcę oglądać tylko sadyzm, nawet nie dałem podstaw żeby tak myśleć. Ty to powiedziałeś.
Najzwyczajniej w świecie nie lubię psów i kotów i tak jak nigdy nie było z tym problemów na sadisticu tak dzisiaj przeglądałem sobie główną i były trzy tematy o zajebistości psów. Trafiło na Twój, ponieważ był jako ostatni i tu dałem upust mojej k***icy z tego powodu.
I nie obrażaj, szczególnie wyzywając od żydów. Jak mój komentarz Cię uraził (co jest prawdopodobne) to prawilnie - przepraszam. Tylko Ciebie, jako autora, bo wymienionym przeze mnie typem gimba nie jesteś na pewno. Natomiast wszystkim gimbozjebom o których wspomniałem w pierwszym moim poście - ośli ku*as w dupe.
