Do tych wszystkich lewaków, którzy zaraz sie zlecą z krzykiem, że "każda religia jest gówno warta"- Wyobraźcie sobie taka samą sytuację i pielegniarki krzyczące "Jezusek jest wielki! Jezusek jest wielki!!!". Albo " A masz za Jezuska, ty k***o j***na!!!".
I spróbujcie powtórzyć swoje zdanie jeszcze raz na głos....

BTW
Jestem niewierzący i nie ochrzciłem swoich dzieci

Wyznawcy każdej religii są nie do końca normalni.

Jakby co prawdziwą pielęgniarkę możemy przyjąć... jeśli obrażała mahometa to tym bardziej

Ale przez 9 lat w tym szambie to mogła ogarnąć, że większych wrzodów niż te turbany to nie ma..

Wyznawcy każdej religii są nie do końca normalni.

Ogarnij się. Po co takie bzdury piszesz?

Wyznawcy każdej religii są nie do końca normalni.

to tak ja katol, napisałbym że ateiści są poj***ni,
ale tak nie uważam, potrafisz zrozumieć

ch*j w dupę allachowi i jego kozom!

Tak jak my Polacy nienawidzimy niemców,ruskich.Bo nas j***li i jebią od stuleci.
Tak muzułmanie nienawidzą katolików. Czemu?
Krótka lekcja historii.
Za Wikipedią.

Lista krucjat

Zdobycie Jerozolimy (1099) podczas I wyprawy krzyżowej
Krzyżowcy z XI-XIII wieku
Wyprawy rycerskie w latach 1095–1291

I wyprawa krzyżowa (1096–1099) – stanowiła bezpośrednią odpowiedź na wezwanie papieża Urbana II podczas synodu w Clermont. W skład wyprawy weszli rycerze lotaryńscy (w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie nazywani „Frankami”) oraz Normanowie i Prowansalczycy. W trakcie wyprawy krzyżowcy zdobyli m.in. Niceę, Antiochię, Ma’arrat an-Numan, a wreszcie Jerozolimę, gdzie utworzyli Królestwo Jerozolimskie. Była to jedyna wyprawa zakończona pełnym sukcesem wojsk Zachodu.
Krucjata 1101 roku – pomniejsza wyprawa, której celem było wsparcie państw krzyżowych. Wojska krucjaty zostały pokonane przez Seldżuków na terenie Anatolii.
Krucjata norweska (1107–1110) – pomniejsza wyprawa, której celem było wsparcie państw krzyżowych. Była to pierwsza krucjata, którą dowodził europejski monarcha – Sigurd I Krzyżowiec. W trakcie wyprawy krzyżowcy zdobyli Sydon.

II wyprawa krzyżowa (1147–1149) – zorganizowana w odpowiedzi na zdobycie przez muzułmanów hrabstwa Edessy. Wyprawą dowodziło dwóch europejskich monarchów – król Francji Ludwik VII i cesarz Konrad III. Krzyżowcy ponieśli klęskę w bitwie pod Doryleum, a następnie odstąpili od oblężenia Damaszku.

III wyprawa krzyżowa (1189–1192)– zorganizowana w odpowiedzi na zdobycie Jerozolimy przez wojska Saladyna. Wyprawą dowodzili: cesarz Fryderyk I Barbarossa, król Francji Filip II August oraz król Anglii Ryszard I Lwie Serce. Fryderyk Barbarossa utonął w trakcie wyprawy, natomiast siły Ryszarda zdobyły Akkę i pokonały wojska Saladyna w bitwach pod Arsuf i Jafą. Ryszard nie zdecydował się na oblężenie Jerozolimy, a zamiast tego podpisał z Saladynem ugodę.

IV wyprawa krzyżowa (1202–1204) – jej celem było wsparcie państw łacińskich na Bliskim Wschodzie, jednak na skutek manipulacji doży weneckiego Henryka Dandolo, krzyżowcy zaatakowali Bizancjum, zdobyli Zadar, a następnie Konstantynopol i utworzyli państewko nazwane Cesarstwem Łacińskim.

V wyprawa krzyżowa (1217–1221) – skierowana przeciw Egiptowi. Wyprawą dowodzili: król Węgier Andrzej II, książę Antiochii Boemund IV oraz król Cypru Hugo I Cypryjski. Krzyżowcom udało się zdobyć Damiettę, ale nie wykorzystali tego sukcesu i wkrótce zostali wyparci z Egiptu.
Wyprawa Fryderyka II (1228–1229) – zorganizowana przez cesarza rzymsko-niemieckiego Fryderyka II. Niektórzy historycy uważają ekspedycję cesarza za VI wyprawę krzyżową. Nie miała ona jednak charakteru wyprawy zbrojnej, a była swego rodzaju misją dyplomatyczną. Na drodze rokowań udało się krzyżowcom odzyskać Jerozolimę z korytarzem łączącym ją z wybrzeżem, a także Betlejem i Nazaret. Sukces tej wyprawy był większy od efektów wielu militarnych krucjat. W przypadku uznania tej misji za wyprawę krzyżową, numeracja kolejnych krucjat ulega zmianie (z VI na VII i z VII na VIII).

VI wyprawa krzyżowa (1248–1254) – zorganizowana przez króla Francji Ludwika IX na wieść o zdobyciu Jerozolimy przez Chorezmijczyków w 1244. Krzyżowcy ponownie zdobyli Damiettę, ale później ponieśli klęski w bitwach pod Al-Mansurą i Fariskur. Podczas tej ostatniej do niewoli dostał się sam francuski monarcha, co ostatecznie zakończyło wyprawę.

VII wyprawa krzyżowa (1270) – zorganizowana przez Ludwika IX, który tym razem zaatakował Tunis w celu zmuszenia jego władcy do przejścia na chrześcijaństwo. Oblężenie było nieudane, a w obozie krzyżowców wybuchła zaraza (prawdopodobnie dżuma), wskutek której zmarł król. Po śmierci Ludwika IX wojska krzyżowców powróciły do Europy.
Wyprawa Edwarda I (1271–1272) – zorganizowana przez Edwarda I (późniejszego króla Anglii) wraz z Ludwikiem IX. Po śmierci Ludwika w Tunisie Edward popłynął do Palestyny i odniósł kilka zwycięstw nad Bajbarsem. W 1272 powrócił do Anglii, aby objąć tron po swoim ojcu. Wyprawa ta bywa łączona z VII wyprawą krzyżową.
Wyprawy ludowe w latach 1095–1291
Oprócz oficjalnych wypraw krzyżowych organizowane były tzw. wyprawy ludowe, w których uczestniczyły tłumy chłopów, biedoty i pospolitych przestępców, często podróżujących z całymi rodzinami. Wszystkie zakończyły się masakrami i potępieniem ich uczestników przez papieży. Do krucjat ludowych zaliczane są:

I wyprawa ludowa (1096) – poprzedzająca I wyprawę krzyżową, prowadzona przez kaznodzieję Piotra z Amiens. Krzyżowcy ludowi dokonali kilku masowych rzezi ludności żydowskiej w Nadrenii i na szlaku swoich przemarszów, a po wkroczeniu do Azji Mniejszej zostali zmasakrowani przez oddziały sułtana Kilidż Arslana podczas oblężenia zamku Kserigordon i w bitwie pod Civetot.

II wyprawa ludowa (1147) – towarzysząca II wyprawie krzyżowej, podzieliła losy głównej wyprawy.
Krucjata dziecięca (1212) – prowadzona przez grupę francuskich i włoskich kaznodziejów ludowych, zgromadziła kilkadziesiąt tysięcy dzieci, które załadowano na okręty weneckie i genueńskie. Większość dzieci zginęła z głodu na okrętach, reszta została wysadzona na Cyprze lub sprzedana w niewolę muzułmanom.

Wyprawy po 1291
Krucjata aleksandryjska (1365) – wyprawa morska, w trakcie której krzyżowcy zdobyli i splądrowali Aleksandrię.
Krucjata antytatarska – nieudana wyprawa przeprowadzona pod koniec XIV wieku przeciw świeżo nawróconej na islam Złotej Ordzie.
Krucjaty antytureckie – trzy wyprawy ogłoszone przez papieży do walki z postępującym w Europie Imperium Osmańskim, m.in. wyprawa pod Nikopolis (1396) i pod Warnę (1444).

Najważniejsze skutki wypraw krzyżowych:

znaczące osłabienie i częściowe zniszczenie wschodniego chrześcijaństwa wraz z jego bogatą kulturą;
osłabienie Cesarstwa Bizantyńskiego;
powstanie zakonów rycerskich w Ziemi Świętej (tj. templariusze, joannici i Krzyżacy);
rozwój handlu lewantyńskiego;
rozwój miast włoskich (szczególnie Wenecji i Genui);
rozwój żeglugi morskiej;
wzrost niechęci do pogan i innowierców w Europie;
wzmocnienie autorytetu i władzy królów francuskich;
rozkwit ruchu pielgrzymkowego;
pogorszenie stosunków z wyznawcami prawosławia;
śmierć setek tysięcy ludzi;
nieodwracalne zniszczenie wielu dzieł sztuki, architektury itp.;
rozwój architektury, medycyny, astronomii i nauk w Europie;
nawiązanie przez Europejczyków kontaktu z kulturą Wschodu;
powstanie Królestwa Jerozolimy będącego łącznikiem pomiędzy światem Zachodu i Wschodu, wymiana kulturowa ze Wschodem w dziedzinie nauki i sztuki
wzrost znaczenia piechoty

A to wszystko w imię wiary.
Co się dziwić.

@up czas leczy rany. Nie mamy awersji do niemców za Grunwald a ruskich za wojnę moskiewską tylko za czasy które niektórzy z nas jeszcze pamiętają bo to przeżyli.

Muzułmanie nie nienawidzą chrześcijan za 11-12 wiek tylko przez to że są j***nymi zwierzętami. Tu mamy sytuację gdzie baba została prawie ukamienowana bo przyłapała Ahmeda na grzechu.

Tak jak my Polacy nienawidzimy niemców,ruskich.Bo nas j***li i jebią od stuleci.
Tak muzułmanie nienawidzą katolików. Czemu?
Krótka lekcja historii.
Za Wikipedią.
Lista krucjat
Zdobycie Jerozolimy (1099) podczas I wyprawy krzyżowej
Krzyżowcy z XI-XIII wieku
Wyprawy rycerskie w latach 1095–1291
– stanowiła bezpośrednią odpowiedź na wezwanie papieża Urbana II podczas synodu w Clermont. W skład wyprawy weszli rycerze lotaryńscy (w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie nazywani „Frankami”) oraz Normanowie i Prowansalczycy. W trakcie wyprawy krzyżowcy zdobyli m.in. Niceę, Antiochię, Ma’arrat an-Numan, a wreszcie Jerozolimę, gdzie utworzyli Królestwo Jerozolimskie. Była to jedyna wyprawa zakończona pełnym sukcesem wojsk Zachodu.
Krucjata 1101 roku – pomniejsza wyprawa, której celem było wsparcie państw krzyżowych. Wojska krucjaty zostały pokonane przez Seldżuków na terenie Anatolii.
Krucjata norweska (1107–1110) – pomniejsza wyprawa, której celem było wsparcie państw krzyżowych. Była to pierwsza krucjata, którą dowodził europejski monarcha – Sigurd I Krzyżowiec. W trakcie wyprawy krzyżowcy zdobyli Sydon.
– zorganizowana w odpowiedzi na zdobycie przez muzułmanów hrabstwa Edessy. Wyprawą dowodziło dwóch europejskich monarchów – król Francji Ludwik VII i cesarz Konrad III. Krzyżowcy ponieśli klęskę w bitwie pod Doryleum, a następnie odstąpili od oblężenia Damaszku.
– zorganizowana w odpowiedzi na zdobycie Jerozolimy przez wojska Saladyna. Wyprawą dowodzili: cesarz Fryderyk I Barbarossa, król Francji Filip II August oraz król Anglii Ryszard I Lwie Serce. Fryderyk Barbarossa utonął w trakcie wyprawy, natomiast siły Ryszarda zdobyły Akkę i pokonały wojska Saladyna w bitwach pod Arsuf i Jafą. Ryszard nie zdecydował się na oblężenie Jerozolimy, a zamiast tego podpisał z Saladynem ugodę.
– jej celem było wsparcie państw łacińskich na Bliskim Wschodzie, jednak na skutek manipulacji doży weneckiego Henryka Dandolo, krzyżowcy zaatakowali Bizancjum, zdobyli Zadar, a następnie Konstantynopol i utworzyli państewko nazwane Cesarstwem Łacińskim.
– skierowana przeciw Egiptowi. Wyprawą dowodzili: król Węgier Andrzej II, książę Antiochii Boemund IV oraz król Cypru Hugo I Cypryjski. Krzyżowcom udało się zdobyć Damiettę, ale nie wykorzystali tego sukcesu i wkrótce zostali wyparci z Egiptu.
Wyprawa Fryderyka II (1228–1229) – zorganizowana przez cesarza rzymsko-niemieckiego Fryderyka II. Niektórzy historycy uważają ekspedycję cesarza za VI wyprawę krzyżową. Nie miała ona jednak charakteru wyprawy zbrojnej, a była swego rodzaju misją dyplomatyczną. Na drodze rokowań udało się krzyżowcom odzyskać Jerozolimę z korytarzem łączącym ją z wybrzeżem, a także Betlejem i Nazaret. Sukces tej wyprawy był większy od efektów wielu militarnych krucjat. W przypadku uznania tej misji za wyprawę krzyżową, numeracja kolejnych krucjat ulega zmianie (z VI na VII i z VII na VIII).
– zorganizowana przez króla Francji Ludwika IX na wieść o zdobyciu Jerozolimy przez Chorezmijczyków w 1244. Krzyżowcy ponownie zdobyli Damiettę, ale później ponieśli klęski w bitwach pod Al-Mansurą i Fariskur. Podczas tej ostatniej do niewoli dostał się sam francuski monarcha, co ostatecznie zakończyło wyprawę.
– zorganizowana przez Ludwika IX, który tym razem zaatakował Tunis w celu zmuszenia jego władcy do przejścia na chrześcijaństwo. Oblężenie było nieudane, a w obozie krzyżowców wybuchła zaraza (prawdopodobnie dżuma), wskutek której zmarł król. Po śmierci Ludwika IX wojska krzyżowców powróciły do Europy.
Wyprawa Edwarda I (1271–1272) – zorganizowana przez Edwarda I (późniejszego króla Anglii) wraz z Ludwikiem IX. Po śmierci Ludwika w Tunisie Edward popłynął do Palestyny i odniósł kilka zwycięstw nad Bajbarsem. W 1272 powrócił do Anglii, aby objąć tron po swoim ojcu. Wyprawa ta bywa łączona z VII wyprawą krzyżową.
Wyprawy ludowe w latach 1095–1291
Oprócz oficjalnych wypraw krzyżowych organizowane były tzw. wyprawy ludowe, w których uczestniczyły tłumy chłopów, biedoty i pospolitych przestępców, często podróżujących z całymi rodzinami. Wszystkie zakończyły się masakrami i potępieniem ich uczestników przez papieży. Do krucjat ludowych zaliczane są:
I wyprawa ludowa (1096) – poprzedzająca I wyprawę krzyżową, prowadzona przez kaznodzieję Piotra z Amiens. Krzyżowcy ludowi dokonali kilku masowych rzezi ludności żydowskiej w Nadrenii i na szlaku swoich przemarszów, a po wkroczeniu do Azji Mniejszej zostali zmasakrowani przez oddziały sułtana Kilidż Arslana podczas oblężenia zamku Kserigordon i w bitwie pod Civetot.
II wyprawa ludowa (1147) – towarzysząca II wyprawie krzyżowej, podzieliła losy głównej wyprawy.
Krucjata dziecięca (1212) – prowadzona przez grupę francuskich i włoskich kaznodziejów ludowych, zgromadziła kilkadziesiąt tysięcy dzieci, które załadowano na okręty weneckie i genueńskie. Większość dzieci zginęła z głodu na okrętach, reszta została wysadzona na Cyprze lub sprzedana w niewolę muzułmanom.
Wyprawy po 1291
Krucjata aleksandryjska (1365) – wyprawa morska, w trakcie której krzyżowcy zdobyli i splądrowali Aleksandrię.
Krucjata antytatarska – nieudana wyprawa przeprowadzona pod koniec XIV wieku przeciw świeżo nawróconej na islam Złotej Ordzie.
Krucjaty antytureckie – trzy wyprawy ogłoszone przez papieży do walki z postępującym w Europie Imperium Osmańskim, m.in. wyprawa pod Nikopolis (1396) i pod Warnę (1444).
Najważniejsze skutki wypraw krzyżowych:
znaczące osłabienie i częściowe zniszczenie wschodniego chrześcijaństwa wraz z jego bogatą kulturą;
osłabienie Cesarstwa Bizantyńskiego;
powstanie zakonów rycerskich w Ziemi Świętej (tj. templariusze, joannici i Krzyżacy);
rozwój handlu lewantyńskiego;
rozwój miast włoskich (szczególnie Wenecji i Genui);
rozwój żeglugi morskiej;
wzrost niechęci do pogan i innowierców w Europie;
wzmocnienie autorytetu i władzy królów francuskich;
rozkwit ruchu pielgrzymkowego;
pogorszenie stosunków z wyznawcami prawosławia;
nieodwracalne zniszczenie wielu dzieł sztuki, architektury itp.;
rozwój architektury, medycyny, astronomii i nauk w Europie;
nawiązanie przez Europejczyków kontaktu z kulturą Wschodu;
powstanie Królestwa Jerozolimy będącego łącznikiem pomiędzy światem Zachodu i Wschodu, wymiana kulturowa ze Wschodem w dziedzinie nauki i sztuki
wzrost znaczenia piechoty
A to wszystko w imię wiary.
Co się dziwić.

Weź idź być kozojebcą gdzieś indziej.

@up czas leczy rany. Nie mamy awersji do niemców za Grunwald a ruskich za wojnę moskiewską tylko za czasy które niektórzy z nas jeszcze pamiętają bo to przeżyli.
Muzułmanie nie nienawidzą chrześcijan za 11-12 wiek tylko przez to że są j***nymi zwierzętami. Tu mamy sytuację gdzie baba została prawie ukamienowana bo przyłapała Ahmeda na grzechu.

Ale blizny pozostają.
Trzeba wiedzieć i znać przyczyny powstania tych blizn.

Weź idź być kozojebcą gdzieś indziej.

Antyklerykał. Debilu.
A tu definicja .
https://sjp.pwn.pl/slowniki/antykleryka%C5%82.html

(...)
Najważniejsze skutki wypraw krzyżowych:
(...)

Na lekcjach historii na poziomie szkoły podstawowej omawiane są też PRZYCZYNY wypraw krzyżowych. I, podobnie jak w przypadku wojny trzydziestoletniej, można się tam dowiedzieć, że nie były to wojny o przeważającym podłożu religijnym, a ekonomiczno-politycznym. W wypadku np. krucjat - bez primogenitury wśród rycerstwa by do nich nie doszło.

zwierzak30, Ale wiesz, że turbana jebie czy jesteś żydem, chrześcijaninem, ateistą czy kogo sobie jeszcze wybierzesz, jak nie jesteś muzułmańcem to jesteś celem szczególnie gdy trafisz do społeczności gdzie mają przewagę, tak więc twoje dywagacje są o kant dupy rozbić.

Ale blizny pozostają.
Trzeba wiedzieć i znać przyczyny powstania tych blizn.
Antyklerykał. Debilu.
A tu definicja .

Ty to najwyżej kał.