Fajny materiał. Niewiele osób ma taką ilość rtęci i odwagę by zanurzyć w niej rękę, dlatego filmik jak najbardziej pozytywny Niewiarygodne, że taka ilość waży 40 kg
@Fullmoon: wiesz że gdzieś dzwonią, tylko nie wiesz w którym kościele, a próbujesz poniżyć innych.
Rtęć jest w stanie płynnym w naturalnej postaci. A to co Ty miałeś na myśli próbując się wymądrzać to fakt, że jest metalem.
Bo niezwykłe jest to, że metal występuje w stanie płynnym w naturalnych warunkach. A Ty przywaliłeś że rtęć jest w stanie stałym a da się w niej ręką bełtać.
Przywaliłeś faila że jedyny koment dla niego to graficzka, którą sam wstawiłeś
Gratulacje!
Nic mnie nie cieszy jak hater, który sam się skompromitował!
Płyn – każda substancja, która może płynąć, tj. z charakteryzuje się wielką łatwością zmieniania wzajemnego położenia poszczególnych elementów nawet dla niewielkich sił, w przeciwieństwie do ciał stałych, które przy niewielkich siłach wykazują proporcjonalność odkształcenia do naprężeń. W wyniku czego płyn może swobodnie przemieszczać się (przepływać)
Kiedyś gdzieś w piwnicy znalazłem w słoiku rtęć, wtedy jeszcze nie wiedziałem, że opary mogą być szkodliwe.Na rękę nalałem na prawdę małą ilość, a było dość fajny ciężar rtęci, fajnie uczucie...
Ps. Co mogła robić rtęć w słoiku? do czego miała się komuś przydać?
Z toksycznością rtęci jest tak, że nie charakteryzuje się tzw. ostrą toksycznością jak arszenik (w większych dawkach) czy cyjanek (w mniejszych). W dawnych czasach łykano rtęć jako środek przeczyszczający, nawet dość często i nie kończyło się to śmiercią. Rtęć kumuluje się w organizmie, głównie w kościach (inne związki toksyczne w sposób kumulatywny mogą gromadzić się w tłuszczu,miąższu wątroby, mózgu i innych tkankach - stąd np. ludzie otyli czują się dobrze jako grubasy, po gwałtownych schudnięciu szlag trafia ich wątrobę), a także łącząc się dość chętnie z białkami innych tkanek. Kiedy zostanie przekroczona wartość, która uniemożliwia dalsze gromadzenie się rtęci w nieaktywnej formie, czyli kości już więcej "nie przyjmą" zaczyna ona podnosić swe stężenie w innych tkankach, co prowadzi do procesu inhibicji, czyli hamowania działania enzymów oddechowych i w efekcie do śmierci. Dodam, że oddechowe enzymy nie występują w płucach, tylko w każdej komórce
Ze względu na zdolność do łączenia się z białkami, w różnych tkankach, zatrucie rtęcią to poważny problem - nawet jeśli nie umrzemy, to mamy zatrutą większość organizmu. Łączy się z enzymami, hormonami i hemoglobiną, destabilizując funkcjonowanie całego organizmu - nawet jeśli nie umrzemy to znacznie się pomęczymy.
Po przekroczeniu pewnego stężenia rtęci nie ma ratunku, po krótkiej chorobie po prostu umieramy.
Niewiarygodne, że taka ilość waży 40 kg 
