Film w sumie sadystyczny, jak się weźmie pod uwagę jak szybko czas leci
Ten film nie powstawał latami. Ba, nawet nie miesiącami. Nakręcono go (a raczej – sfotografowano) w ciągu jednego dnia. Twórca tego dzieła (można to chyba tak nazwać), Anthony Cerniello, pojechał na rodzinny zjazd swojej przyjaciółki, Danielle. Wraz z fotografem zrobili tam zdjęcia wszystkich członków rodziny. Potem starannie wybrali tych, którzy mieli najbardziej zbliżoną budowę twarzy – chodziło przede wszystkim o układ kości. A reszta w 3D Studio i Adobe After Effects . Na koniec w programie Nuke poprawiono szczegóły takie, jak kolor oczu czy włosów. Efekt powala.
Film daje łeb mocniej niż niejeden wykład filozoficzny. Idę się napić.
