Fritz Haber jest znany szczególnie jako 'ojciec nawozów sztucznych' po odkryciu metody syntezy amoniaku na skalę przemysłową. Był niemieckim chemikiem pochodzenia żydowskiego, który na początku XX wieku przeszedł protestantyzm. Haber na zlecenie niemieckiego Sztabu Generalnego rozpoczął pracę nad wykorzystaniem chemii na potrzeby armii. Traktował on swoją pracę jako patriotyczny obowiązek. Mówił, że nauka w czasie pokoju należy do całego świata a w czasie wojny musi służyć państwu. Mówił swoim współpracownikom, że jeśli uda się szybko pokonać wrogów Niemiec, konflikt pochłonie mniej ofiar. W laboratorium Fritza w bólach umierają zagazowywane zwierzęta. W grudniu 1914 roku dochodzi w nim do eksplozji. Ginie dwóch współpracowników Habera, w tym dr Otto Sakur - recenzent pracy doktorskiej jego żony Klary. Podczas I wojny światowej był jednym z głównych organizatorów produkcji i zastosowania gazów bojowych przez armię niemiecką m.in. pod Langemark i Ypres (II bitwa pod Ypres). Pod Ypres Haber osobiście nadzorował atak chemiczny. Notował spostrzeżenia objawów u konających żołnierzy. Użytym gazem był chlor(bardzo lubiany przez sadoli pierwiastek używany do otrzymywania choroformu ). Jego zaangażowanie w kolejnych latach doprowadziło do powstania kolejnych gazów bojowych fosgenu oraz iperytu. Żona Klara protestuje i sprzeciwia się działaniom męża, które uważa za niemoralne wykorzystywanie nauki. Fritz zlewa na te pogadanki i wyrusza na front pod Ypres. Ginie około 5 tys. żołnierzy francuskich (równowartość 9 kadencji polskiego parlamentu) oraz drugie tyle zostaje poszkodowanych. Po powrocie z walk, Haber organizuje przyjęcie z okazji 'dobrze wypełnionego czynu'. Fritz w rozmowie z Klarą okazuje radość ze swojego sukcesu, po czym jego żona grozi samobójstwem, jeśli mąż nie przerwie swoich prac. W konsekwencji Klara Immerwahr strzela sobie w serce, nie mogąc pogodzić się z aktywnością naukową męża na rzecz wykorzystywania broni chemicznej.
Część chemików zwraca uwagę, że cudowna broń prof. Habera może przy zmianie wiatru obrócić się przeciwko żołnierzom niemieckim. Stało się to 6 lipca 1915r. na froncie rosyjskim, wiatr nagle zmienił kierunek i gaz powiał w drugą stronę, zabijając 1200 żołnierzy niemieckich. Sztab armii zrezygnował z używania niebezpiecznego preparatu.
Fritz Haber brnął silnie w swej pasji tworzenia środków chemicznych. Zlekceważył pogrzeb swojej żony, w tym czasie przebywał w swoim laboratorium po czym wyruszył na front wojenny. Kolejnym wynalazkiem chemika jest powszechnie znany Cyklon B, który pierwotnie był wykorzystywany do dezynfekcji mundurów wojskowych i bielizny w celu usunięcia wszy podczas I wojny światowej. Moralność żydowskiego naukowca odwróciła się wkrótce ku niemu. Po dojściu nazistów do władzy, niemiecki mąż stanu i patriota musiał się bezwłocznie wynieść z Niemiec. Cyklon B wkrótce posłużył nazistom do masowego mordowania jego rówieśników, a także rodziny. Owy Cyklon B w zakresie mordowania został przetestowany na grupie 250 romskich dzieci pochodzących z Brnie.

Źródło: http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,6080532,Zona_Doktora_Smierc.html?as=2&startsz=x
http://chemia.zamkor.pl/artykul/69/252-fritz-haber-i-jego-przygody/