Maniok (Manihot Mill.) – rodzaj krzewów i bylin z rodziny wilczomleczowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej i Środkowej, tam też jest uprawiany, ponadto uprawia się go również w Afryce. Maniok jest głównym składnikiem diety ponad 800 mln ludzi na świecie i ma największy po pszenicy i ryżu wkład w światową podaż kalorii[2].
Systematyka

Pozycja systematyczna wg Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)[1]

Rodzaj wilczomlecz należy do podrodziny Crotonoideae, rodziny wilczomleczowatych, która jest rodziną siostrzaną dla bukietnicowatych (Rafflesiaceae), zaliczaną do obszernego rzędu malpigiowców (Malpighiales) i wraz z nim do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych.

Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Euphorbianae, rząd wilczomleczowce (Euphorbiales Lindl.), rodzina wilczomleczowate (Euphorbiaceae Juss.), plemię Manihoteae Pax in Engl. & Prantl, podplemię Manihotinae Müll.-Arg. in DC., rodzaj maniok (Manihot Mill.)[3].

Gatunki (część)

    maniok jadalny (Manihot utilissima) – z bulw korzennych manioku otrzymuje się w drodze przetwarzania mączkę (tzw. kassawa) lub granulki (tzw. tapiokę), bądź też uzyskuje się kauczuk (m.in. w Brazylii). Wytwarza się też z niego Cazabe;
    maniok kauczukodajny (Manihot glaziovii) – roślina kauczukodajna;
    maniok słodki (Manihot dulcis (Gmel.) Pax) – blisko spokrewniony z maniokiem jadalnym, jego bulwy zawierają mniej manihotoksyny i nadają się do bezpośredniego spożycia.