Potencjał kolego

zabrakło najbardziej zabójczych, a mianowicie: cichaczy zabijaczy spod kołdry

Anthrax czyli wąglik nie jest trucizną tylko bakterią.
Toksyna botuliny to samo, to jad kiełbasiany.
To samo z Amatoksyną.

Nie wiem skąd bierzesz te tematy ale piwko za wszystkie. : )

Jakby tak nie migało, to mógłbym obejrzeć.

co za wk***iająca forma ...

Juz myslalem ze moja byla tu wystapi

końcówka najlepsza.. a wszystko to kupisz na ebayu

Przesadzili z tą rtęcią.
"Kropla na skórze może być śmiertelna. Trzy rozlane łyżki stołowe rtęci wymagają zespołu do walki z niebezpiecznymi odpadami do ich usunięcia"
Przez lata alchemicy pracowali z rtęcią, żaden nie umarł od kontaktu kropli rtęci ze skórą. W pewnym okresie lekarze zalecali swoim pacjentom smarowanie skóry rtęcią w celach leczniczych. Było to tak samo mądre jak połykanie tasiemców na odchudzanie, ale polecali i nikt nie umierał po samym dotyku. Nawet w Polsce były przypadki że w szkołach podstawowych znajdowano rtęć w nieszczelnych beczkach po ogórkach, dzieci żyły i żyją nadal.
Na laboratorium nie raz wylewało się rtęć, fajna w dotyku tylko cholernie uciekała. Wystarczy zasypać siarką, zebrać i wrzucić do pojemnika z odpadkami ciekłymi, tak by nie parowała.

Reszta git

Dobry materiał
A tak na prawdę to jakieś przemielone gówno podane na ciepło masom.
Jak koledzy wyżej słusznie zauważyli - pełne nieścisłości i koloryzowanych faktów.

Słaby materiał i to bardzo.
Gdzie mamy chociażby polon, który jest o wiele bardziej toksyczny od wszystkich przedstawionych tu substancji.
Z rtęcią to autorzy filmu też pie**olą głupoty, nie jest ona aż tak toksyczna. Natomiast DIMELTYLORTĘĆ już tak i owszem, była historia że kropla upuszczona na dłoń pewnej kobiety doprowadziła do jej zgonu.
Za niedopracowany materiał dla gimbusów z syndromem niedopchnięcia piwa nie ma.

Przesadzili z tą rtęcią.
"Kropla na skórze może być śmiertelna. Trzy rozlane łyżki stołowe rtęci wymagają zespołu do walki z niebezpiecznymi odpadami do ich usunięcia"
Przez lata alchemicy pracowali z rtęcią, żaden nie umarł od kontaktu kropli rtęci ze skórą. W pewnym okresie lekarze zalecali swoim pacjentom smarowanie skóry rtęcią w celach leczniczych. Było to tak samo mądre jak połykanie tasiemców na odchudzanie, ale polecali i nikt nie umierał po samym dotyku. Nawet w Polsce były przypadki że w szkołach podstawowych znajdowano rtęć w nieszczelnych beczkach po ogórkach, dzieci żyły i żyją nadal.
Na laboratorium nie raz wylewało się rtęć, fajna w dotyku tylko cholernie uciekała. Wystarczy zasypać siarką, zebrać i wrzucić do pojemnika z odpadkami ciekłymi, tak by nie parowała.

Dołączę i ja do gron malkontentów. Materiał podany w formie teledysku dla bachorów z ADHD. Na dodatek zawiera sporo błędów. Jeśli już o rtęci mówimy to tak się składa, że metaliczna rtęć nie jest szkodliwa nawet po połknięciu! Toksyczne są jej pary i związki ozpuszczalne w wodzie. Silnie zyspergowana w tłuszczu rtęć była nawet używana jako tzw. szara maść, leczono nią wszawicę i syfilis.

Rozumiem, że rzetelnie zrobiony program edukacyjny jest nie do przełknięcia przez nastoletniego odbiorcę XXI wieku. Musi być "muzyka" robiona wiertarkami, efekty stroboskopowe i najwyżej dwie linijki tekstu na minutę.

P.S. Najlepszą substancją do zbierania rozlanej rtęci jest srebro. Kropelka rtęci dotknięta srebrną blaszką dosłownie w nią wnika. Błyskawicznie tworzy się amalgamat. Kawałkiem srebra można zbierać rtęć aż ten zacznie mięknąć od nadmiaru tejże. Taka srebrna bransoletka odpowiednio nasycona rtęcią byłaby na pewno doskonałym prezentem od każdego sadysty dla kochanej teściowej.

epilepsja k***a...

od kiedy k***a mikroorganizmy są "truciznami"