BTW. wszystkich zapraszam do tematu: Muzułmanie w Europie i Polsce


Bronie II Wojny Światowej vol.4

Bronie II Wojny Światowej; vol.1

Bronie II Wojny Światowej; vol.2

Bronie II Wojny Światowej; vol.3

Karabin maszynowy MG 42



MG 42 – niemiecki uniwersalny karabin maszynowy.

MG-42 nazywany był przez żołnierzy alianckich "Piłą Hitlera", z powodu charakterystycznego odgłosu wydawanego podczas strzelania serią, który ze względu na szybkostrzelność karabinu zlewał się w jeden dźwięk przypominający warkot piły spalinowej.

MG 42 został po raz pierwszy użyty w maju 1942 w Afryce. Pierwszymi żołnierzami, którzy z niego strzelali w warunkach bojowych, byli grenadierzy pancerni z Afrika Korps feldmarszałka Erwina Rommla. Tak rozpoczęło się bojowe użytkowanie MG 42 - karabinu, który powszechnie jest uważany za udany pierwowzór nowoczesnego uniwersalnego karabinu maszynowego. Oryginalność i trafność rozwiązań konstrukcyjnych sprawiają, że mimo upływu 60 lat, broń ta jest nadal produkowana (po wojnie pojawiły się nowe wersje tego karabinu: MG-42/59, MG-1 i MG-3 strzelające NATO-wską amunicją kalibru 7,62 mm). Natomiast w Jugosławii produkowano ukm wz.53, nieznacznie różniący się od oryginału i strzelający nabojem 7,92x57. Po wycofaniu z jednostek liniowych, gdzie zastąpiony został przez licencyjny sowiecki PKM oznaczony wz.84, trafił do pospolitego ruszenia. Podczas wojen w rozpadającej się Socjalistycznej Federacyjnej Republice był często używany.

MG 42 zdobył tak duże uznanie, że Amerykanie postanowili skopiować tę broń na podstawie kilku zdobytych egzemplarzy, lecz próby te skończyły się fiaskiem. Do dziś w większości współczesnych karabinów maszynowych stosuje się rozwiązania, które po raz pierwszy pojawiły się właśnie w MG-42.




Dane podstawowe
Państwo - III Rzesza
Rodzaj - uniwersalny karabin maszynowy

Historia
Prototypy - 1939
Produkcja seryjna - 1941-1945

Dane techniczne
Kaliber 7,92 mm
Nabój 7,92 x 57 mm Mauser
Taśma nabojowa segmentowa, Patronengurt 34 lub 34/41, segmenty po 50 nab.

Wymiary
Długość 1230 mm
Wysokość 215 mm (ze złożonym celownikiem)
Szerokość 130 mm
Długość lufy 533 mm
565 mm (z nasadą ryglową)

Masa
karabinu właściwego 11,6 kg
wyposażenia dodatkowego ok. 1 kg (dwójnóg)
0,18/1,5 kg (taśmy pustej/ załadowanej 50 nabojami)
9,3 kg (250 nab. w Patronenkaste 34)

Inne
Prędkość pocz. pocisku średnio 820 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna 1500 strz./min (wg niemieckiej instrukcji)
1200 strz./min (wg większości źródeł)
Zasięg max. ok. 4000 m
Zasięg skuteczny 2000 m (z dwójnogu)
3000 m (z trójnogu)




Pistolet maszynowy Beretta M1938



Beretta M1938 – włoski pistolet maszynowy produkowany w latach 1938 – 1950.

Pistolet maszynowy M1938A był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut swobodny zamka. Strzelanie z zamka otwartego seriami lub ogniem pojedynczym. Mechanizm spustowy z dwoma językami spustowymi. Zasilanie magazynkowe: początkowo stosowano magazynki pudełkowe o pojemności 10, 20, 30, 40 naboi, później stosowano tylko 20 i 40 nabojowe. Magazynki były dołączane od spodu broni. Lufa w osłonie metalowej, której końcowy fragment tworzył kompensator – osłabiacz podrzutu i odrzutu. Przyrządy celownicze składają się z muszki i nastawnego celownika krzywkowego o nastawach do 500 metrów.




Dane podstawowe
Państwo - Włochy
Producent - Fabbrica d'Armi Pietro Beretta S.p.A.
Rodzaj - pistolet maszynowy

Historia
Prototypy - 1938
Produkcja seryjna - 1938 – 1950

Dane techniczne
Kaliber 9 mm
Nabój 9 x 19 mm Parabellum
Magazynek pudełkowy, 10, 20, 30 lub 40 nab.

Wymiary
Długość 946 mm (M38A)
800 mm (M1938/42)
Długość lufy 315 mm (M38A)
216 mm(M1938/42)

Masa
4,19 kg (M38A)
3,27 kg (M1938/42 bez magazynka)

Inne
Prędkość pocz. pocisku 420 m/s (M38A)
380 m/s (M1938/42)
Szybkostrzelność teoretyczna 600 strz/min (M38A)
400 strz/min (M1938/42)
Zasięg skuteczny 200 m




Pistolet maszynowy MAS 38



Mitraillette MAS modéle 38 – francuski pistolet maszynowy skonstruowany w okresie międzywojennym w zakładach Manufacture d'armes de Saint-Étienne (MAS).

Pistolet maszynowy MAS 38 był indywidualną bronią samoczynną. Zasada działania automatyki oparta o odrzut swobodny zamka. Strzelanie z zamka otwartego seriami. Oś zamka i sprężyny powrotnej odchylona od osi lufy. Zasilanie z magazynków pudełkowych o pojemności 32 naboi. Broń była zabezpieczana przez przesunięcie języka spustowego do przodu. Lufa wkręcona w komorę zamkową zakończona podstawą muszki. Łoże i chwyt pistoletowy z bakelitu. Kolba drewniana, stała.




Dane podstawowe
Państwo - Francja
Producent - MAS
Rodzaj - pistolet maszynowy

Historia
Prototypy - 1935 – 1938
Produkcja seryjna - 1938 – 1946

Dane techniczne
Kaliber 7,65 mm
Nabój 7,65 x 20 mm French Long
Magazynek wymienny, pudełkowy, 32 nab.

Wymiary
Długość 630 mm
Długość lufy 224 mm

Masa
2,9 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku 350 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna 600 – 700 strz./min
Zasięg skuteczny 150 m



Karabin M1 Garand



M1 Garand – karabin samopowtarzalny kal. 7,62 mm konstrukcji amerykańskiej.

M1 jest bronią samopowtarzalną, strzelającą ogniem pojedynczym. Działa na zasadzie odprowadzania części gazów prochowych przez boczny otwór z przewodu lufy. Zamek ryglowany przez obrót, za pomocą dwóch symetrycznych rygli umieszczonych w przedniej części trzonu zamkowego. Mechanizm uderzeniowo-spustowy typu kurkowego.

Zasilanie amunicją .30-06 (7,62 x 63 mm) ze stałego magazynka o pojemności 8 nabojów. Magazynek ładowany był przy użyciu dwurzędowego ładownika. Celownik przeziernikowy.

Charakterystyczną cechą karabinu było to, że po wystrzeleniu ostatniego naboju ładownik był automatycznie wyrzucany z charakterystycznym, głośnym metalicznym dźwiękiem. Mogło to informować przeciwnika o tym, iż żołnierz musi przeładować broń, ale jednocześnie podobno umożliwiało oszukanie nieprzyjaciela poprzez sztuczne wytworzenie dźwięku i sprowokowanie go do wyjścia z ukrycia. W rzeczywistości, w warunkach bojowych dźwięk ten był praktycznie niesłyszalny i nie odgrywał żadnej roli.

Oznaczenie M1 (M1 Carbine) nosi także karabinek samopowtarzalny, opracowany w firmie Winchester, przez zespół konstruktorów, pod kierunkiem Edwina Pugsleya. Został wprowadzony do uzbrojenia w 1941 roku. Strzela on nabojem pośrednim kal. 7,62 mm US Carbine, specjalnie opracowanym do tej broni. Nie ma on, poza kalibrem, nic wspólnego z karabinem M1 Garanda.




Dane podstawowe
Państwo - Stany Zjednoczone
Rodzaj - karabin samopowtarzalny

Historia
Wyprodukowano - ok. 4 500 000 egz.

Dane techniczne
Kaliber 7,62 mm
Nabój 30-06 (7,62 x 63 mm)
Magazynek stały, 8 nab.

Wymiary
Długość 1100 mm
Długość lufy 613 mm

Masa
4,32 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku 825 m/s
Zasięg skuteczny 402 m




Pistolet P08 Parabellum



P08 Parabellum – pistolet samopowtarzalny konstrukcji niemieckiej z okresu przed I wojną światową. Potocznie nazywany też Luger od nazwiska konstruktora. W armii niemieckiej zastąpił Reichsrevolver M1879. Nazwa pochodzi od łacińskiego powiedzenia „si vis pacem, para bellum” – jeśli chcesz pokoju, przygotowuj wojnę.

Mechanizm ryglowy typu kolankowo-dźwigniowego. Mechanizm uderzeniowy bijnikowy (igliczny) z oddzielną sprężyną uderzeniową w zamku. Zamek kolankowy, odryglowujący się przez złamanie do góry dźwigni zamkowej jest zapożyczeniem z karabinu maszynowego Maxima. Mechanizm spustowy z przerywaczem umożliwia strzelanie tylko ogniem pojedynczym. Bezpiecznik zapobiegający przypadkowym wystrzałom uniemożliwia jednocześnie cofnięcie zamka po zabezpieczeniu pistoletu. Wyrzutnik sprężynujący znajduje się w kadłubie.

Pistolet zasilany jest z wymiennego magazynka pudełkowego, jednorzędowego o pojemności 8 nabojów, który umieszczony jest w chwycie pistoletu. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu.

Pistolet wyposażony jest w stały celownik szczerbinkowy. Ma przycisk do zwalniania magazynka po lewej stronie chwytu, ułatwia to znacznie jego wymianę, zwłaszcza gdy trzeba to zrobić szybko.

Pistolet Lugera, choć długi przy stosunkowo krótkiej lufie, ma bardzo korzystny kąt między lufą, a chwytem powodujący bardzo dogodne ułożenie dłoni, a co za tym idzie celniejsze strzelanie. Ponadto, spust pistoletu przy jego niewielkim kabłąku – co jest poważną wadą uniemożliwiającą strzelanie np. w rękawicach, ma bardzo istotną zaletę umożliwiającą oddanie strzału przy uszkodzeniu sprężyny powrotnej spustu, tj. ma on kształt 2/3 obrączki, co umożliwia oddziaływanie palcem nie tylko w tył (ściąganie spustu), ale i w kierunku lufy, a następnie jego ponowne ściągnięcie i oddanie kolejnego strzału. Pistolet może być rozkładany bez konieczności stosowania przyborów.






Dane podstawowe
Państwo - Cesarstwo Niemieckie
Projektant - Georg Luger
Producent - Deutsche Waffen- und Munitionsfabriken (DWM)
Rodzaj - pistolet samopowtarzalny

Historia
Prototypy - 1898/99
Produkcja seryjna - 1900 – 1942
Wyprodukowano - 2 308 000 egz.

Dane techniczne
Kaliber 9 mm
Nabój 9 x 19 mm Parabellum
Magazynek pudełkowy, jednorzędowy o pojemności 8 nabojów

Wymiary
Długość 220 mm
Wysokość 130 mm
Szerokość 40 mm
Długość lufy 102 mm
Długość linii celowniczej 194 mm

Masa
835 g (niezaładowany)
968 g (z pustym magazynkiem)
1080 g (z amunicją)

Inne
Prędkość pocz. pocisku 350-400 m/s
Zasięg skuteczny 50 m



Wszystkie dane i opisy broni pochodzą ze strony wikipedia.pl; zdjęcia są pobrane poprzez wyszukiwarkę Google; filmiki znalezione na YouTube.