W niemieckiej Brandenburgii i w części Saksonii wzdłuż granicy z Polską niektóre miejscowości też mają dwie nazwy, jedną po niemiecku i drugą w dialekcie serbo-łużyckim, który jest fonetycznie podobny do języka polskiego. Na Białorusi natomiast bardzo dba się o pozostawioną kulturę i dziedzictwo II Rzeczypospolitej i często można spotkać różne monumenty z napisami w języku polskim.