#jan

Porównanie „przed i po" efektów z filmu „Miasto 44". Wszystkie te efekty zostały stworzone przez Czeską Firmę UPP, która ma na swoim koncie efekty do takich produkcji, jak: „2012", „SALT" , „Iluzjonista" , „Wolverine" , „Eskadra „Czerwone Ogony" " , „The Walk: Sięgając Chmur" czy z nadchodzących „Warcraft".

Myslem ze warto zobacyzc jak Nasz rodak radzi sobie za granica

Pewnego zimowego ranka Hrabia wraca z dalekiej podróży.
Wjeżdża na swoje posiadłości a tam na śniegu wielkimi litrami napisane moczem "witaj drogi Hrabio"
Wciekły Hrabia woła Jana:
[H]-Janie kto to zrobił?!
[J]-No ja drogi Hrabio
[H]-Janie ale Ty przecież pisać ani czytać nie potrafisz.
[J]- Hrabina pomogła .

"
Filmik długi ale pokazuje prawde która nieco różni sie od tego co podają nam media. Pan Jan zniszczył policjantke, "Program Pospieszalskiego na temat brutalności policji podczas Marszu Niepodległości 2014. Zadaje proste pytania, pokazuje krótkie "niewygodne" filmy. Pokazuje również ze policja była przebrana za kibiców (prowokacja policyjna). Rzeczniczka policji wykręca się jak może... Reakcja widowni (śmiechy) mówi sama za siebie. 13/11/2014 policja sama przyznała, że wśród kibiców znajdowali się "operacyjni", odznaczający się biało-czerwonymi opaskami, biało-czerwonymi kominiarkami. Na niektórych zdjęciach/filmach widać jak policja atakuje straż marszu.

Jak by ktos jeszcze sie wahał kilka słów prawdy z ust Jana Pospieszalskiego





1:05 takie prawdziwe


po tagach nie znalazłem i ch*j.

Krótka debata na temat Pana Tomasza Motylińskiego, który pomógł potrzebującemu i jego post na facebooku polubiło już ponad 180 tysięcy osób. Osobiście jako katolik mogę powiedzieć, że jestem po stronie pana Tomka, a także wstyd mi, że istnieją w Polsce jeszcze tacy ludzie o jakich wspomniał pan Tomek w debacie oraz porażające dla mnie jest, że takie osoby deklarują się jako osoby wierzące i równocześnie mogą ziać taką nienawiścią do drugiego człowieka. Napisałem to po to, żebyście w komentarzach nie wrzucali wszystkich do jednego wora. Dziękuję, dobranoc.



Nie wyrzucać do "Polityka i religia", bo tam nikt tego nie oglądnie.

W teleturnieju 1 z 10:


- Kiedy urodził się Jan Matejko? Można się pomylić o 4 dni.
- W środę.

Jasiu od zawsze miał kolegę. Jego mama to tolerowała, choć nigdy kolegi nie spotkała. Któregoś dnia Jasiu jak zwykle powiedział, że idzie bawić się z kolegą. Mama ucałowała synka w czoło i puściła go, a ten zamknął się w swoim pokoju.

Po jakimś czasie zawołała synka na obiad. Ten odpowiedział że zje w pokoju, ale poprosił o trzy porcje. Zdziwiło to mamę: „Dlaczego trzy Jasiu? Dla Ciebie, kolegi i…? Z kim jeszcze się bawisz?”. Jasiu odkrzyknął: „Dla wujka”. Mama przygotowała obiad, zaniosła na tacy, zapukała do drzwi, a następnie odeszła. Po chwili drzwi się uchyliły, a taca zniknęła. Jak się później okazało synkowi i jego przyjaciołom obiad bardzo smakował, a na twarzy matki zagościł szczery uśmiech.

Tamten dzień okazał się jednak przełomowy. W ciągu najbliższych tygodni liczba przyjaciół Jasia rosła dramatycznie i matka musiała wkrótce gotować jak dla całej kompanii. To było ponad jej siły. Któregoś dnia zawiozła synka do szpitala psychiatrycznego i zrzekła się opieki nad dzieckiem. Doszła do wniosku, że można mieć syna pojeba, ale wszystko ma swoje granice.

Jak się mówi na małego cygana o imieiu Jan?
.
.
.
.
.
.
.
.
Złodziejasiek



Wiem wiem oni nie dają dzieciom ma imię Jan ale gruzjo, brudio albo inny syfilisjo.

Witam.
Zaraz pewnie usłyszę żebym spadał do "Pamiętników z wakacji" ale myślę, że może kogoś zainteresować to, co mnie podczas ostatnich wakacji- powiem szczerze, poruszyło i nawet wzruszyło.
Pojechałem z moją samicą w odwiedziny do jej ojca, do Wiednia. Wg mojej skromnej opinii, miasto cudowne. Czuć w nim oddech kultury który potrafi rozbrzmiewać orkiestrą dętą maszerującą w południe z Graben pod pałac Hofburgów, miejsce gdzie wieczorem idąc pod ratusz możesz posłuchać wraz z tysiącami Wiedeńczyków i turystów opery lub orkiestry, a potem zjeść coś smakowitego w jednej z tymczasowej restauracji rozłożonej w pobliżu, gdzie przechodząc koło tysięcy starych domów i zabytków człowiek może się poczuć jakby się przeniósł w czasie... No dobra, to jest moja druga miłość ale to chyba Was ciul obchodzi Do rzeczy.
Aneta (wcześniej wspomniana samica) już długo przed wyjazdem mówiła, że w końcu musimy pojechać na Kahlenberg. Jest to taka góra (jak mi to opisała) z której rozciąga się piękny widok na miasto. No to w drogę. Wspinaczka autobusem podmiejskim przez jakieś pół godziny na wysokość, chyba 500mnpm, gdzie rozpoczyna się pasmo Alp. Pierwsze co zobaczyłem to mały kościółek z dwiema tablicami pamiątkowymi po obu stronach wejścia i przeczytałem coś, co sprawiło, że poczułem wyjątkowość tego miejsca.


Przeszły mi po plecach ciarki. Stałem z niewyobrażalną dumą w sercu zastanawiając się, jak potężnym, silnym i odważnym narodem jesteśmy (choć nie wiem czy "byliśmy" nie powinno być bardziej poprawną formą). W miejscu gdzie stoję jeden z najznakomitszych Polskich królów dowodził siłami polsko-austriacko-niemieckimi które powstrzymały na dobre próby grabieży terenów chrześcijańskiej Europy...
Bóg, Honor, Ojczyzna!


Materiał oczyw. własny