#groza

Tytuły ode mnie:

Twierdza - Francis Paul Wilson
Egzorcysta -William Peter Blatty
Czerwony Smok - Thomas Harris
Nie bierz do ust ręki umarlaka - Dana Kollman
Czarny Anioł, Bezsenni i inne książki -Graham Masterton
książki m.in. Lśnienie- S.King
i twórczość H.P. Lovecrafta


Jeśli znacie jakieś mocne horrory, niewyjaśnione, tajemnicze historie lub książki o duchach, opętaniu ,morderstwach to piszcie tytuły w komentarzach. Z góry dziękuję.

Taki mały zbiór ciekawych zdjęć i gifów.



Reszta w komentarzu.

Tak, zaj***ne z kFejka. po tagach nie było.

Gorefikacje - zbiór opowiadań

Druga noga była nadpalona w wielu miejscach, kolano zaś niemalże wyrwano. Brakowało penisa. Obcięto go tuż przy korpusie, a ranę po nim wyjątkowo starannie wypalono i opatrzono. Sterczała z niej niewielka rurka, przez którą na podłogę sączył się mocz. Jądra ponakłuwano licznymi szpilkami. W odbyt włożono ogromny lejek, który wbił się w jelito grube i pozwalał wydostawać się fekaliom rozbryzgującym się pod krzesłem. Najbardziej intrygująca zdawała się jednak pachwina, bowiem tuż pod pępkiem, zaraz nad włosami łonowymi coś pulsowało, niczym mały, zwyrodniały płód.

Strzępy porwanej skóry zwisały w różnych miejscach, w innych dla odmiany podpięte były do reszty zszywkami, pinezkami a przy jednym z sutków agrafką. W kilku miejscach na torsie i w okolicach pępka ziała czarno-czerwona otchłań ropiejących ran, z których wydarto ochłapy mięsa, pozostawiając tam zgniłe ciało, z którego zdążyły się już wylęgnąć larwy much.

Ech, jak zaczęła się miotać, gdy płyn zaczął wyżerać jej wnętrzności, a z drugiej strony metalowa rura wyciągała z niej krew, kał i fragmenty tkanek. Na pewno by ci się to spodobało. Pluła krwią i ropą, żrąca piana wylewała się jej z ust, wypalając straszliwe rany na twarzy, dekolcie i porwanych piersiach. A jej facet zesrał się wtedy pod siebie i omal nie udławił się własnymi rzygami.

To cytaty z jednego z opowiadań ze zbioru pod tytułem "Gorefikacje". Natknąłem się na te opowiadania szukając jakiś ciekawych darmowych ebooków. Pomyślałem więc, że będzie w sam raz na mały sadisticowy kącik literacki. Zbiór jest darmowy. Oto opis ze strony:

"Czy sądziliście, że polski horror nie może być naprawdę mocny? Ta książka sprawi, że zmienicie zdanie – zszokuje was, zniesmaczy, a przede wszystkim wciągnie w mroczną rzeczywistość, z której nie ma już ucieczki. Szesnaście ociekających krwią opowiadań, czternastu autorów i brak jakichkolwiek barier. Te opowiadania nie tylko nie pozwalają zasnąć – one miażdżą duszę, rozpuszczają mózg i wywlekają na wierzch wnętrzności. Należy mieć nadzieję, że nie dosłownie…"

Jak na razie przeczytałem dwie pierwsze opowiastki ale następne zapewne też przeczytam. Jeśli ktoś by zobrazował to co jest w tej książce z pewnością trafiłoby na harda

Ebook dostępny tutaj: http://wydaje.pl/e/gorefikacje

Sinister to najnowszy film Scotta Derricksona, reżysera takich filmów jak "Dzień, w którym zatrzymała się Ziemia" czy "Egzorcyzmy Emily Rose". Swoją premierę w Polsce miał na jesień 2012 roku.

Film opowiada o Elisonie- pisarzu grozy, który wraz ze swoją rodziną przeprowadza się do małej mieściny, a konkretnie do opuszczonej posiadłości, w której przed laty popełniono morderstwa. Fakt ten przez pisarza jest skrzętnie ukrywany przed pozostałymi członkami rodziny- żoną Tracy oraz dwójką dzieciaków- Ashely i Trevorem. Z pozoru wszystko wydaje się w porządku, kiedy jednak w trakcie porządkowania swoich rzeczy Elison odnajduje na strychu pudełko z taśmami, na których zarejestrowano makabryczne morderstwa, sprawy przybierają całkiem inny, mroczniejszy wymiar, a my z czasem zaczynamy dostrzegać w pisarzu patologiczną chęć odkrycia tajemnicy i nieugiętą potrzebę stworzenia nowego dzieła, które, według pisarza- ma okazać się najlepszym bestsellerem w jego karierze. Wkrótce atmosfera w domu zaczyna się psuć- dochodzi do kłótni, a oliwy do ognia dodają dziwne zachowania dzieciaków oraz dręczące Elisona wizje. Mimo wszystko pisarz nie ustępuje i uparcie próbuje dążyć do celu- za wszelką cenę chce poznać tajemnicę nagrań, na których uwieczniono makabryczne zabójstwa.

Trzeba przyznać, że fabuła nie okazała się jakimś nowo odkrytym lądem na “horrorowej mapie świata”. Derrickson korzysta z tradycji horroru, czerpie z gatunku pełnymi garściami. Policja w miasteczku jest dziwna, szeryf radzi Ellisonowi żeby jak najszybciej stamtąd spadał, a zastępca szeryfa, młody, dziwny, wzbudzający podejrzenia, jest rzekomo wielkim fanem pisarza. Reżyser nie ucieka również od standardowych scen dla gatunku grozy, składa hołd tym schematom, korzysta, miesza i robi z nich użytek. W „Sinister” pojawiają się przebiegające obok bohatera postaci, cienie odbijające się na ścianach, dziwne zachowanie dzieci Ellisona i niebezpieczny strych, z którego dochodzą coraz to dziwniejsze odgłosy.

Ważną kwestią w tym filmie jest nerwowa, niespokojna, psychiczna muzyka. Chyba jeszcze w żadnym filmie ścieżka dźwiękowa nie przykuła tak mojej uwagi.

Film, jak już wyżej wspominałam, nie jest zbyt oryginalny, ale potrafi wgnieść w fotel w niektórych momentach. Dla wielbicieli takich produkcji jak "Begotten", "Pies andaluzyjski" czy innych, surrealistycznych i zrytych filmów, "Sinister" może służyć za bajeczkę na dobranoc . Tak czy siak ja polecam obejrzeć chociażby z ciekawości.

A to parę scen z "Sinister":















Wbrew pozorom flm nie jest czarno-biały .

Źródła:
stacjakultura.pl
thedarkzoneproject.wordpress.com
i sfuj musk.

Po tagach nie znalazłam.
Daję na harda ze względu na sceny śmierci w niektórych gifach. Gdyby jednak było za słabe to proszę o przeniesienie.

Stephen Gammell (ur. 10 lutego 1943) jest amerykańskim ilustratorem książek dla dzieci. Jest laureatem m.in. Medalu Caldecott.

Stephen Gammell dorastał w Iowa. Jego ojciec, redaktor artystyczny dla dużego magazynu, przynosił periodyki do domu i to one dały Stephenowi od najmłodszych lat artystyczną inspirację. Jego rodzice widząc talent u syna, dostarczali mu ołówki, papier i sporą dozę zachęty. tak więc został samoukiem.

Karierę zawodową rozpoczął jako akcydensowy freelancer, ale zainteresował się ilustracji książek dla dzieci. Jego pierwsza książka, Nutty biznesowe, została opublikowana w 1973 roku. Od tamtej pory przypisuje się mu ponad pięćdziesiąt tytułów.

Jest szczególnie dobrze znany z surrealistycznych ilustracji o niepokojącym zabarwieniu, zamieszczanych w Scary Stories Alvina Schwartza to Tell w Dark - serii krótkich opowiadań grozy.












reszta w komentarzu

Dźwięk alarmu nuklearnego. Jeśli usłyszysz taki lub podobny powiedz bliskim do widzenia.
Taki trochę przerażający nie?
Głośniki oczywiście na full polecam

Nie wiem jak z wami ale we mnie j***ny budzi dyskomfort. Tatuaż gałki ocznej.

Kino grozy w nieco innym wydaniu...