Ujemne wpływy Żydów na zachodnią cywilizację, są od dawna obserwowane z rozmaitych punktów widzenia. Zasadniczo ideolodzy żydowscy, zawsze zalecali narodom, wśród których żyli, wolność, równość, tolerancje i rządy reprezentatywne. W ramach tolerancji kładzie się duży nacisk na wyzbywanie się nacjonalizmu i twierdzi się fałszywie, ze nie ma możliwości łączenia nacjonalizmu z patriotyzmem.
W tym samym czasie, postawa Żydów w stosunku do własnego nacjonalizmu wygląda zupełnie inaczej. Obserwatorzy żydowskiego środowiska stwierdzają, ze Żydzi są „super-etnocentryczni” lub „hiper-etnocentryczni,” czyli innymi słowami, przesiąknięci są własnym skrajnym i egoistycznym nacjonalizmem, który jest zupełnym przeciwieństwem tego, co zalecają oni nie-Żydom. Właśnie nieuczciwość w tym względzie, jest bardziej brana Żydom za złe, niż forma ich nacjonalizmu, w którym głównie przewodzą ekstremiści.
Jak typowo w stosunkach z nie-Żydami, Żydzi stosują podwójna lojalność i dwulicowość. Kultywują oni obronę tożsamości własnej, za wszelka cenę, podczas gdy sami oni, niszczą pamięć narodowa i tradycje innych, którymi manipulują i na których maja często wielkie wpływy. Skuteczną działalność Żydów umożliwia im nie tylko głęboki etnocentryzm, talent i wyrobiona inteligencja ( zwykłe cwaniactwo/Polonuska ), ale jednocześnie bardzo mocna psychologiczna intensywność, sprzężona z agresywnością.
Dzięki tym cechom Żydzi wiele razy potrafili stwarzać bardzo sprawne grupy nacisku intelektualnego, politycznego jak i ekonomicznego. W rezultacie Żydzi mieli wielki wpływ na kształtowanie się zachodniej cywilizacji, zwłaszcza od rewolucji francuskiej. Profesor Kevin MacDonald, University of California, Long Beach, poświęcił wiele lat pracy na uporządkowanie wiedzy na ten temat.
Gruntowne opracowania MacDonalda jasno określiły działalność Żydów na tle historii. Kościół od początku swego istnienie był atakowany i musiał bronić się przed żydowska siła ekonomiczna i polityczna. W Hiszpanii, na przykład, Żydzi nawróceni na Chrześcijaństwo, utrzymywali nadal powiązania handlowe i rodzinne z nienawróconymi Żydami i tym spowodowali 250 lat inkwizycji, która u podstaw, była akcją obronną, przeciw ekonomicznej i politycznej dominacji tych układów niby nawróconych z nienawróconymi Żydami.
Żydzi byli, jak wiemy, zasadniczym elementem w rewolucji bolszewickiej i w stworzeniu samego Związku Sowieckiego, którego pozostali elitą intelektualną do okresu po Drugiej Wojnie Światowej. Żydzi byli w ogniskowej uwagi ogółu w czasie okresu narodowego socjalizmu w Niemczech, w czasie którego nie tylko byli oni ofiarami ale również oprawcami.
Po roku 1965, w USA, Żydzi byli przywódcami rewolucji kulturalnej włącznie z rewolucja seksualną, oraz w dużej mierze byli oni sprawcami masowej migracji ludzi niebiałych do krajów zaludnionych przez Europejczyków. Zdominowanie mediów i polityki amerykańskiej przez neokonserwatystów-syjonistów pod rządami Busha doprowadziło do zatargu zbrojnego USA ze światem muzułmańskim, a w szczególności ze światem arabskim.
Wiadomo że w roku 1950 Londyn był jednym z najbezpieczniejszych miast na świecie, a natomiast dzisiaj z początkiem dwudziestego pierwszego wieku, Londyn jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i nawiedzanych zbrodnią miejsc na świecie, podobnie jak Nowy York. Są to skutki działalności zapoczątkowanej za czasów Republiki Weimarskiej, kiedy miliarderzy żydowscy ufundowali w Frankfurcie Instytut Socjologii i pod wodza Frantz’a Boas’a stworzyli żydowską wersję antropologii, krytyczną wobec istniejących środowisk ludności jednolitej. Boas zalecał bardzo skutecznie tworzenie społeczeństw niejednolitych, co tez stało się dzięki silnemu poparciu Żydów, w formie masowej migracji ludności niebiałej z Trzeciego Świata, do krajów zamieszkałych przez Europejczyków.
Ideologia neokonserwatyzmu była stworzona przez trockistów nawróconych na syjonizm, wtedy kiedy było oczywiste, że epoka socjalizmu, zwłaszcza w formie komunizmu, mija. Permanentna wojna nadal jest podstawą strategii, ale tym razem nie o komunizm ale o „demokrację.” Naturalnie jest to celem trudnym do zrealizowania. Marksistowska „walka klas” została zastąpiona równie niejasnym sloganem jakim jest „wojna z terrorem.”
W ideologii trockizmu i neokonserwatyzmu Żydzi odegrali podstawowa rolę, pomimo tego że są oni przesiąknięci ich własnym etnocentryzmem czyli skrajnym nacjonalizmem.
Syjonizm okazał się być bardzo ważnym i skutecznym ruchem intelektualno-politycznym naszych czasów. Sukces syjonizmu opiera się w dużej mierze na sukcesie propagandowym fałszywego mitu „Holokaustu,” według którego, Żydzi są jedyna liczącą się ofiara ludobójstwa w dwudziestym wieku. Faktycznie ze stu osiemdziesięciu milionów zamordowanych ludzi w tym „stuleciu śmierci” tragedia żydowska reprezentuje poniżej trzech procent globalnej cyfry ogółu ofiar. Żydowski „kult zagłady i zemsty” jednoczy dziś Żydów religijnych z ateistami.
Syjonizm jest dobrym przykładem skutecznego działania Żydów by zaspokoić ich ambicje. Profesor MacDonald wyszczególnił podstawowe elementy działalności żydowskiej. Widzi on jako cechy główne, wyrobioną inteligencja, etnocentryzm, wzajemne poparcie, psychologiczną presję, napastliwość i często fanatyzm. W oparciu o te cechy, włącznie z poczuciem wyższości i akumulacją bogactwa, Żydzi tworzą docelowe i bardzo skuteczne grupy nacisku, do działania na kluczowym polu mediów i polityki, w czasie obecnej rewolucji informacji i dezinformacji.
Prasowe imperium Szechtera – Michnika jest dobrym przykładem tego zjawiska. Michnik demoralizuje i dezinformuje inteligencję polską, a Urbach – Urban bazuje swoją pornografią i chamstwem na najniższych instynktach. Powodzenie obu tych propagandzistów jest dobrym przykładem kariery żydowskiej na polskim terenie, w ramach powyżej opisanej anatomii sukcesu Żydów. Jeszcze większy zasięg ma ona w USA i innych krajach.
Za:
http://www.pogonowski.com/display_pl.php?textid=75Za:
http://wolna-polska.pl/
