Mgławica Oriona, znana też jako M42 i M43 to jeden z najczęstszych celów amatorskich obserwacji astronomicznych. Jedne z najlepszych zdjeć tej mgławicy emisyjnej wykonał teleskop Hubble'a i należą one do jednych z najostrzejszych i najjaśniejszych jakie kiedykolwiek udało się wykonać tym urządzeniem. Oryginalna rozdzielczość tych zdjęć to aż 18000x18000 pikseli.
xts • 2014-03-28, 14:16 Najlepszy komentarz (51 piw)
piękna spawa, kosmos mnie fascynuje
my sobie żyjemy na jakiejś mikroplanetce, trollujemy na sadolu, pijemy piwko, a tam w kosmosie: czarne dziury, hipernove, pulsary.
Mgławica - obłoki gazu i pyłu międzygwiazdowego lub bardzo rozległe otoczki gwiazd (dawniej również tak nazywano galaktyki).
W przestrzeni kosmicznej liczne są niewidoczne obłoki gazu możliwe do wykrycia tylko dzięki analizie ich widma w niewidzialnych dla oka zakresach. Ośrodek międzygwiazdowy gromadzi się w spiralnych ramionach galaktyk i jest w ciągłym ruchu. Jego tworzywo stanowią w 99% wodór i hel, zaś reszta to inne gazy oraz pył.
Do mgławic należą także obłoki molekularne składające się głównie z wodoru dwuatomowego H2 i tlenku węgla CO2. Mają one temperaturę ok. 10 K. Miejscami zbijają się w gęste skupiska będąc kolebką nowych gwiazd. Rozmiary, temperatura i skład molekularny obłoku determinują rozmiary i przebieg życia rodzących się gwiazd (np. mgławica Oriona).
Typy mgławic
ciemne – całkowicie pochłaniające światło widzialne i nadfiolet – miejsce powstawania gwiazd (globule Boka) refleksyjne – o słabym blasku pochodzącym od odbitego i rozproszonego światła gwiazd emisyjne – jasne, gdzie gaz ogrzewany jest do ok. 10000 K przez promieniowanie pobliskich gorących gwiazd planetarne – zewnętrzne warstwy umarłej gwiazdy ogrzewane przez znajdującego się w ich wnętrzu białego karła