Masz ciszę i spokój w życiu, osiągnąłeś stabilizację, robisz sobie spokojnie po 8 godzin dziennie ale przenosisz się do Tokio bo chcesz więcej zarabiać = żeby mieć pracę w centrum musisz też mieszkać w centrum = nie stać cię na mieszkanie w centrum = dlatego kupujesz coś na przedmieściach = musisz sobie kupić samochód bo masz za daleko do pracy = nie stać cię na garaż (a o postoju na ulicy możesz tylko marzyć) = spędzasz 2-3 godziny dziennie w korkach i na szukaniu taniego miejsca parkingowego = decydujesz się na wynajem czegoś małego w centrum żeby nie spędzać 1/3 swojego życia w samochodzie w korku, twoja rodzina dalej mieszka na przedmieściach = nie stać cię na opłacanie dwóch mieszkań, musisz się przenieśc do jeszcze lepszej pracy jeszcze bardziej w centrum = lepsza praca się znajduje ale żeby tam dojechać znowu musisz stać 2-3 godziny w korku więc wynajmujesz kolejne mieszkanie jeszcze bliżej centum... Budzisz się jako sfrustrowany 40sto latek z kredytami hipotecznymi obejmującymi kolejne pokolenia, który żonę i rodzinę zna tylko ze zdjęć i facebooka ale za to masz robotę w ścisłym centrum!!!
Heh, a ja stwierdzam, że ch*j wam w dupę. Chętnie sp***oliłbym do Japonii poznać ich kulturę i obyczaje oraz oderwać się od waszego bólu dupy na każdy temat, który nie polega na siedzeniu przy kompie.
