Ludzie robią masę nienormalnych rzeczy. Póki nikomu nie robią krzywdy to dlacego mieli by przestać to robić? Tyczy się to też uzależnień od alkoholu i środków przeciwbólowych p. Carlin.
A świadomość narodowa jest ważna. Nie idzie tu o dumę z tego co się nie osiągnęło, ale szacunek do przodków, którzy o kraj walczyli.
Tekst zupełnie nie trafiony.
Właśnie duma narodowa bierze się z osiągnięć narodu, do których przyczyniłem się ja, mój brat, ojciec i jego ojciec, Twój brat, Twój ojciec i jego ojciec. Bez nas, naród by nie istniał i nie osiągnął by tego co osiągnął. Wpływ pojedynczego człowieka na te osiągnięcia jest niezauważalnie mały, ale wspólny sukces jest sukcesem jednostek.
Dlaczego ktoś jest dumny, że jest Irlandczykiem, Włochem czy osobą o jakiejkolwiek innej narodowości ? Ano dlatego, że to się wiąże z szeregiem rzeczy jakich dokonali jego przodkowie a on się z nich wywodzi\ jest ich potomkiem \ ma te same geny, te same predyspozycje \ należy do tej samej grupy co oni itp. itd, dokładnie na takiej samej zasadzie jak np. jakiś dzieciak jest dumny, że jego tata jest astronautą albo matka dumna, że jej córka ma same piątki w szkole, albo ojciec dumny z syna który ma osiągnięcia sportowe, proste jak drut, tylko ktoś pozbawiony jakichkolwiek uczuć emocjonalnych związanych z innymi ludźmi może tego nie rozumieć, jak najbardziej można być dumnym, że jest się synem, córką, ojcem, potomkiem, ba - nawet kolegą czy przyjacielem kogoś kto coś osiągnął, jest to całkowicie normalne i naturalne.
Mądrego człowieka? Stary dziad, który wyjdzie czasem na scenę, rzuci ichnią "k***ą" parę razy, pokrzyczy na kościół ,bo to teraz modne i już wielki myśliciel.
Urodziłem się tu a nie gdzie indziej, gdybym przyszedł na świat w innym kraju to bym czuł więź do niego. Patriotyzm jest do kraju, więc nie wiem co nam próbujesz udowodnić tym bełkotem.
Dlaczego jestem dumny z bycia Polakiem? Ponieważ znam historię tego kraju i ludzi, którzy w nim żyli. Byli mężni, waleczni, honorowi i odważni. Gdy sojusznicy ich opuścili, Polacy mieli to tak naprawdę gdzieś, nie poddawali się i walczyli do końca. Nie straszna im była śmierć czy ból, poświęcali swoje życie aby ich dzieci miały gdzie żyć, dali nam nadzieję na przyszłość. Dlatego jestem dumny z bycie Polakiem, żaden hamerykanin czy francuz nie ruszyłby swojego dupska i nie przeciwstawiłby się wrogowi, poddał by się aby ratować swoje własne życie. Prawdopodobnie miał by głęboko, że jego dzieci nie będą żyć w ojczystym kraju.
